Τί είναι και τί περιέχει η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» ;

Τί είναι και τί περιέχει η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» ;
«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» είναι και προσευχή και ευχή και ομολογία πίστεως
- Είναι προσευχή, διότι μ’ αυτήν ζητούμε παρακλητικά το θείο έλεος.
- Είναι ευχή επειδή παραδίδουμε τους εαυτούς μας στο Χριστό με το να Τον επικαλούμεθα.
- Είναι ομολογία, διότι μακαρίστηκε ο Πέτρος επειδή ομολόγησε αυτό το όνομα.
- Παρέχει το Πνεύμα διότι «κανένας δεν λέει τον Ιησού Κύριο, παρά με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος».
- Χορηγεί θείες δωρεές διότι γι’ αυτήν λέει ο Χριστός στον Πέτρο «θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών».
- Είναι κάθαρση καρδιάς διότι βλέπει το Θεό και Τον καλεί και καθαρίζει αυτόν που βλέπει.
- Διώχνει τους δαίμονες, διότι με το Όνομα του Ιησού Χριστού διώχθηκαν και διώκονται όλοι οι δαίμονες.
- Είναι και κατοίκηση Χριστού μέσα μας διότι με το να Τον φέρουμε στη μνήμη μας - - Είναι μέσα μας και με την ενθύμηση κατοικεί και μας γεμίζει ευφροσύνη, όπως λέει, «θυμήθηκα το Θεό και γέμισα ευφροσύνη» .
- Είναι πηγή πνευματικών σκέψεων και λογισμών, διότι ο Χριστός είναι ο θησαυρός κάθε σοφίας και γνώσεως, και αυτά τα χορηγεί σ’ εκείνους που μέσα τους κατοικεί.
- Είναι απολύτρωση των αμαρτιών, επειδή λέει γι’ αυτήν «Όσα λύσεις, θα είναι λυμένα στον ουρανό».
- Είναι θεραπευτήριο ψυχών και σωμάτων, επειδή λέει «στο όνομα του Ιησού Χριστού, σήκω και περπάτα» και «Αινέα, σε θεραπεύει ο Ιησούς Χριστός».
- Χορηγεί το θείο φωτισμό, διότι ο Χριστός είναι το αληθινό φως και μεταδίδει σ’ αυτούς που Τον επικαλούνται από τη λαμπρότητα και τη χάρη Του. «Ας είναι, λέει, η λαμπρότητα του Κυρίου και Θεού μας σ’ εμάς», και «όποιος με ακολουθεί θα έχει το φως της ζωής».
- Είναι πηγή του θείου ελέους διότι ζητούμε το έλεος. Και ο Κύριος είναι ελεήμων και ελεεί όλους όσοι τον επικαλούνται, και κάνει γρήγορη εκδίκηση εκείνων που βοούν προς Αυτόν.
- Είναι η μόνη σωτηρία διότι, λέει ο Απόστολος «με κανέναν άλλο δεν μπορούμε να σωθούμε», και «Αυτός είναι ο σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός». Γι’ αυτό και κατά την εσχάτη ημέρα «κάθε γλώσσα θα ομολογήσει» και θα ανυμνήσει, θέλοντας και μη θέλοντας «ότι Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, για να δοξάζεται ο Θεός Πατέρας».

Αυτό είναι το σημάδι της πίστεως μας, ότι είμαστε και ονομαζόμαστε Χριστιανοί και δίνουμε μαρτυρία ότι είμαστε εκ Θεού. «Όποιος ομολογεί πως ο Ιησούς είναι ο Χριστός που ήλθε και έγινε άνθρωπος, αυτός είναι εκ του Θεού» λέει όπως είπαμε και πριν, και όποιος δεν ομολογεί δεν είναι εκ του Θεού. Και αυτός που δεν ομολογεί τον Ιησού Χριστό είναι από τον Αντίχριστο.
Πηγή: Αγίου Συμεών, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Η Προσευχή του Ιησού, Εκδ. Επέκταση

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ.........

Ό Θεός θέλει να στηριζόμαστε σ' Αυτόν και όχι σέ ανθρώπινες δυνάμεις.

*          Μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας• Ή αυτοπεποίθηση είναι εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Όταν αναθέτουμε τα πάντα στον Θεό, Αυτός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει.

*          Ή απαισιοδοξία υπερνικάτε διά της πίστεως στον Θεό Προνοητή, Κυβερνήτη και Ρυθμιστή των πάντων, και διά της υπακοής στο θέλημα του Θεού.

*          Γνωρίζει ό πονηρός ότι ή πίστη είναι ή μεγαλύτερη παρηγοριά για τη στενοχωρημένη και άρρωστη ψυχή μας, πού έχει πληγωθεί από την αμαρτία. Γι' αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαβάλει την Αλήθεια, σπέρνοντας μέσα μας αμφιβολίες, διαστρεβλώνοντας την πίστη, σκοτίζοντας το νου και ψυχραίνοντας την καρδιά όταν διαβάζουμε ή ακούμε τούς θείους λόγους.

*          Φαίνεται πώς μόνο ή ζωντανή πίστη και ή ελπίδα στο Θεό μας κάνουν να είμαστε σταθεροί και γενναίοι, όπως το βλέπουμε στους αγίους Ιεράρχες, τούς Μάρτυρες, τούς Όσιους και τούς Δικαίους του Θεού.

Για την αγάπη την Χριστιανική

*          Οι πρώτες και κύριες και μεγάλες εντολές είναι: ή αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον.

*          Ή αγάπη προς τον πλησίον είναι επαινετή, αν ή μέριμνα της δεν μας αποσπά από την αγάπη του Θεού.

*          Ή αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο δεν είναι απλώς συμπάθεια ή ελεημοσύνη, αλλά φιλανθρωπία, δηλαδή αληθινή και πραγματική φιλία.

*          Ή αγάπη προς τον Θεό είναι το κορυφαίο θεραπευτικό φάρμακο της ψυχής, πού πληγώθηκε από την αμαρτία, την απαλλάσσει από την αμαρτία και την οδηγεί στη σωτηρία.

*          Ή αγάπη προς τον Θεό είναι ή κορωνίδα των αρετών. Μαζί με την αγάπη προς τον Θεό έρχεται και ή αγάπη προς τον πλησίον.

*          Ή αγάπη προς τον Θεόν είναι ένας τρόπος θεραπείας της ψυχής.

*          Εκείνο πού μετρά την μετάνοια δεν είναι ό εξωτερικός τόπος, ή χαρά ή ή λύπη, αλλά ή εσωτερική κατάσταση της ψυχής πού πονά, γιατί προσέβαλε την αγάπη του Κυρίου και τον ευγνωμονεί πού τον συγχώρεσε και τον αποκατέστησε στην τάξη των υιών.

*          Με την αγάπη του Θεού εκπληρώνουμε τις εντολές Του και παίρνουμε δύναμη να εφαρμόζουμε το Νόμο Του.

*          Ή αγάπη κάνει την ψυχή γη καρποφόρο, γόνιμη και κατάμεστη από αρετές.

*          Ή αγάπη είναι το χαρακτηριστικότερο ηθικό γνώρισμα του Χριστιανισμού.

*          Ή αγάπη είναι ή υψίστη των ηθικών αρετών. Είναι ή συνισταμένη των ηθικών αρετών.

*          Ή αγάπη είναι ή κορωνίδα, ή βασιλίδα των αρετών και ή μοναδική προϋπόθεση της κατακτήσεως της αιωνίου ζωής.

*          Τίποτε δεν μπορεί να εξισωθεί με την αγάπη προς τους εχθρούς μας, και όταν πονούμε γι' αυτούς πού υποφέρουν.

*          Ή αγάπη προς τον πλησίον δεν εργάζεται κακόν.

*          Μέσα για ν' αγαπήσεις το Θεό:

α) ή προσευχή. Να ζητάς από το Θεό να σού δώσει τη χάρη Του να Τον αγαπήσεις.

β) Φρόντιζε να θυμάσαι συχνά τις αμέτρητες τελειότητες του Θεού, και τα αμέτρητα αγαθά πού σου χάρισε.

*          Ό Κύριος προσφέρει την σωτηρία σέ όλους, τελικά όμως σώζονται μόνον εκείνοι πού Τον πιστεύουν και Τον δέχονται ως Λυτρωτή.

*          Ή αγάπη είναι ή κύρια αρετή του Θεού, ή δε παραγνώριση της φιλανθρωπίας του Θεού είναι πράγματι ή υψίστη αδικία.

*          Ή βάση της πνευματικής ζωής είναι να σκεπτόμαστε πρώτα τον άλλο και να βάζουμε τελευταίο τον εαυτό μας, να μην τον υπολογίζουμε.

*          Όταν έρθουμε στη θέση του άλλου, τότε συγγενεύουμε με τον Χριστό.

*          Ότι σου έδωσε ό Θεός μην το απολαμβάνεις μόνος σου, πρόσφερε και στους άλλους.

*          Ή σύνεση και σοφία χρειάζεται και για τούς πτωχούς και για τούς πλουσίους. Τούς πρώτους τούς βοηθεϊ, ώστε να χρησιμοποιούν τα ολίγα πού έχουν με μέτρο και να μην προβαίνουν σέ αλόγιστες σπατάλες. Τούς δεύτερους τούς βοηθεί, ώστε να χρησιμοποιούν τον πλούτο τους προς ωφέλεια ιδική τους και ανακούφιση των πασχόντων.

*          Είναι όντως μωρία να ζητούμε την χαρά στα πράγματα του παρόντος κόσμου.

*          Όταν κανείς θεωρεί τα υλικά αγαθά ως δώρο Θεού, και όταν κάμνει καλή χρήση αυτών, τότε δοκιμάζει χαρά και ικανοποίηση.

*          Ότι μας στέλνει ό Θεός, και ότι επιτρέπει για μας, λυπηρό ή ευχάριστο, να το δεχόμαστε με ειρήνη και ευφροσύνη. "Έτσι τιμούμε τον ευεργέτη Θεό.

*          Αν σέ πολεμεί ό εχθρός με βλάσφημους και αισχρούς και πονηρούς λογισμούς, έπικαλού το φοβερό όνομα του Ιησού Χριστού και αυτό θέλει διασκορπίσει όλες τις προσβολές του διαβόλου. Ονόματι Ιησού μάστιζε πολεμίους.

*          Τέτοια είναι ή φύση της προσευχής, ανεβάζει τον άνθρωπο από την γη στον ουρανό, και, αφού υπερβεί κάθε εμπόδιο, παρευρίσκεται εις αυτόν των επί όλων Θεόν.

*          Όταν μελετάς το όνομα του Ιησού συχνά, λυτρώνεσαι από τους αισχρούς λογισμούς και συνηθίζεις να αγαπάς τον Ιησού και να κάνεις τις εντολές Του.

*          Νους πού ενώνεται με τον Θεό και παραμένει εις Αυτόν, με την προσευχή και την αγάπη, γίνεται σοφός και αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων, και μακρόθυμος και περιφέρει μέσα του όλα τα θεία ιδιώματα.

*          Το πνευματικότερο μέρος της λατρείας είναι ή προσευχή, άνευ της οποίας δεν υφίσταται λατρεία.

*          Όταν αιτούμε την απαλλαγή από τα πάθη μας και την Βασιλεία των Ουρανών, τότε έχουμε να λάβουμε όλα τα άλλα αιτήματα μας, καθώς είπεν ό Κύριος• «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται ύμίν» (Ματθ. 6, 33).

*          Ό Κύριος συνιστά στον Ιώβ σιωπή, υπομονή και αφοσίωση άνευ όρων στον Θεό, αν δεν μπορεί να εξηγήσει ορισμένα γεγονότα. Πρέπει ταπεινώς, άνευ μεμψιμοιριών να δεχόμαστε ότι δίνει ό Κύριος, ευτυχία ή δυστυχία.

*          "Ας πιστέψουμε στον Θεό εμείς, πού, εξαιτίας του πλήθους των αμαρτιών μας, έχουμε κυριευτεί από απόγνωση, και Εκείνος θα μας θεραπεύσει συγχωρώντας μας. Έτσι θα νικήσουμε τον σατανά.

*          Ας προσφέρουμε τον εαυτό μας στον Θεό. Ας δείξουμε το βαθύ σεβασμό μας στο Πρόσωπο Του και θα σωθούμε.

*          «'Άν δεν είσαι εύσπλαχνος δεν θα βρεις έλεος. Αν δεν ανοίξεις το σπίτι σου στους πτωχούς, θα βρεθείς έξω από την Βασιλεία των Ουρανών. Αν αρνηθείς να θρέψεις τούς πεινασμένους θα αποκλεισθείς από την αιώνια ζωή».

(Άγιος Βασίλειος ό Μέγας)

*          Οι τέλειοι στην αγάπη δεν βλέπουν καμιά διαφορά ανάμεσα στους οικείους και τούς ξένους, ανάμεσα στον χριστιανό και τον αλλόθρησκο, τον ελεύθερο και τον δούλο, τον άνδρα και τη γυναίκα. Είναι ελευθερωμένοι από την τυραννία των παθών και βλέπουν όλους τούς ανθρώπους

(Άγιος Μάξιμος ό Ομολογητής)

*          « ... 'Ανακουφίστε τον εαυτό σας από το βάρος των αμαρτιών με την φιλανθρωπία..., γίνετε ελεήμονες για να βρείτε έλεος... Καθώς το βάπτισμα καθαρίζει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του, έτσι και ή φιλανθρωπία καθαρίζει την ψυχή του ελεήμονος από τις αμαρτίες».

(Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ. ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥΜΟΝΑΧΟΥ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Κληρικοί με εικόνες μπήκαν ανάμεσα σε αστυνομικούς και διαδηλωτές

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Κληρικοί με εικόνες μπήκαν ανάμεσα σε αστυνομικούς και διαδηλωτές

Η εικόνα μιλά από μόνη της και είναι συγκλονιστική. Στο Κίεβο όπου μαίνονται οι συγκρούσεις μεταξύ πολιτών και δυνάμεων καταστολής, τρεις κληρικοί αποφάσισαν με τον δικό τους τρόπο να παρέμβουν για την ειρήνη.

Τρεις Ουκρανοί κληρικοί, οι πατέρες. Γαβριήλ, Μελχισεδέκ και Εφραίμ, κρατώντας έναν Σταυρό και μια εικόνα μπήκαν ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις και τις χιλιάδες των διαδηλωτών ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη.

Το πόσο τεταμένη και επικίνδυνη ήταν η κατάσταση φαίνεται από τις πέτρες που έχουν σχεδόν καλύψει το οδόστρωμα και τις οποίες πετούσαν οι διαδηλωτές κατά των αστυνομικών. 

Αξίζει να σημειωθεί πως το παράδειγμα των κληρικών αυτών ακολούθησαν κι άλλοι, ακόμη και απλοί πιστοί. Πλέον στόχος των Ουκρανών κληρικών είναι να βρίσκονται συνεχώς στα σημεία των συγκρούσεων προκειμένου με τον τρόπο αυτό να υπενθυμίζουν στις αντιμαχόμενες πλευρές πως πρέπει να επανέλθει η ειρήνη. 






ΠΗΓΗ: www.dogma.gr

Το κομποσχοίνι

Ας σταθούμε για λίγο και ας κοιτάξουμε ένα μικρό κομποσχοίνι, σαν αυτό που κατασκευάζεται από μαύρο μαλλί στο Άγιον Όρος. Είναι μία ευλογία από έναν Άγιο τόπο. Όπως τόσα άλλα που έχουμε

στην Εκκλησία, είναι κι αυτό μία ευλογία ετοιμασμένη και δοσμένη σε μας από κάποιον εν Χριστώ αδελφό ή πατέρα, έναν ζωντανό μάρτυρα μιας ζώσης παραδόσεως. Είναι μαύρο το χρώμα του
πένθους και της λύπης και αυτό μας θυμίζει να είμαστε νηφάλιοι και σοβαροί στη ζωή μας. Έχουμε διδαχθεί ότι η προσευχή της μετανοίας, ειδικά η προσευχή του Ιησού, μπορεί να μας φέρει αυτό που οι

Πατέρες ονομάζουν «χαρμολύπη». Εμείς νιώθουμε λύπη για τις αμαρτίες και αδυναμίες και πτώσεις μας ενώπιον του Θεού, των συνανθρώπων μας και του εαυτού μας, όμως η λύπη αυτή γίνεται πηγή χαράς

και αναπαύσεως εν Χριστώ, ο οποίος εκχύνει το έλεός Του και την συγχώρηση σε όλους όσοι επικαλούνται το όνομά Του.

Το κομποσχοίνι αυτό είναι πλεγμένο από μαλλί, έχει δηλαδή ληφθεί από πρόβατο, γεγονός που μας θυμίζει ότι είμαστε πρόβατα του Καλού Ποιμένος, του Κυρίου Ιησού Χριστού. Θυμίζει ακόμη

τον «Αμνόν του Θεού, τον αίροντα τας αμαρτίας τον Κόσμου». Παρόμοια και ο Σταυρός του κομποσκοινιού μας μιλά γι' αυτή τη θυσία και τη νίκη της ζωής επί του θανάτου, της ταπεινώσεως επί της

υπερηφανίας, της αυτοθυσίας επί του φωτός επί του σκότους. Και η φούντα; Αυτή να τη χρησιμοποιείς, για να σκουπίζεις τα δάκρυα από τα μάτια σου ή, αν δεν έχεις δάκρυα, να σου θυμίζει να πενθείς,
γιατί δεν έχεις πένθος. Εξ άλλου, μικρές φούντες στόλιζαν τα ιερά άμφια από τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτό μας θυμίζει την Ιερά Παράδοση της οποίας μετέχουμε, όταν χρησιμοποιούμε το

κομποσκοίνι.

Τα κομποσκοίνια πλέκονται σύμφωνα με μία παράδοση που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ίσως μία από τις πιο πρώιμες μορφές κάποιου μέσου βοηθητικού της προσευχής ήταν η συγκέντρωση μικρών

λιθαριών ή σπόρων και η μετακίνησή τους από ένα σημείο ή δοχείο σε ένα άλλο κατά την διάρκεια του «κανόνα» της προσευχής ή του «κανόνα» των μικρών η μεγάλων μετανοιών.

Αναφέρεται ακόμη η ιστορία ενός μοναχού που σκέφθηκε να κάνει απλούς κόμπους σε ένα σχοινί και να το χρησιμοποιεί στον καθημερινό «κανόνα» της προσευχής του. Ο διάβολος όμως έλυνε τους

κόμπους από το σχοινί και ματαίωνε τις προσπάθειες του φτωχού μοναχού. Εμφανίστηκε τότε ένας Άγγελος και δίδαξε στον μοναχό έναν ειδικό κόμπο, όπως είναι τώρα διαμορφωμένος στα
κομποσκοίνια, αποτελούμενο από αλλεπάλληλους Σταυρούς. Τους κόμπους αυτούς ο διάβολος δεν μπορούσε να τους λύσει λόγω της παρουσίας των Σταυρών.

Κομποσχοίνια υπάρχουν σε μεγάλη ποικιλία σχημάτων και μεγεθών. Τα περισσότερα έχουν ένα Σταυρό πλεγμένο ανάμεσα στους κόμπους η στην άκρη τους, ο οποίος σημειώνει το τέλος, καθώς

επίσης και ένα είδος σημαδιού μετά από κάθε δέκα, εικοσιπέντε η πενήντα κόμπους ή χάνδρες. Υπάρχουν πολλά είδη κομποσχοινιών. Μερικά είναι πλεγμένα από μαλλί ή μετάξι ή κάποιο άλλο πιο

πολυτελές ή πιο απλό υλικό. Άλλα είναι κατασκευασμένα με χάνδρες ή με το αποξηραμένο λουλούδι ενός φυτού που λέγεται «δάκρυ της Παναγίας».

Το κομποσχοίνι είναι ένα από τα αντικείμενα που δίδονται σε έναν Ορθόδοξο μοναχό κατά την τελετή της κουράς του. Του δίνεται σαν το πνευματικό του ξίφος με το οποίο ως στρατιώτης του Χριστού πρέπει

να πολεμήσει κατά του νοητού εχθρού μας, του διαβόλου. Το ξίφος αυτό το χρησιμοποιεί επικαλούμενος το όνομα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και ικετεύοντας για το έλεος Του με την

προσευχή του Ιησού: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ τον Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλόν». Η προσευχή αυτή μπορεί να λεχθεί σε συντομότερη μορφή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», ή σε

εκτενέστερη: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού, δια πρεσβειών της υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, ελέησόν με τον αμαρτωλόν».

Με την βοήθεια του κομποσχοινιού μπορούν να γίνουν και άλλες σύντομες προσευχές, όπως η προσευχή του τελώνη: «ο Θεός, ίλάσθητι μοι τω αμαρτωλω», η προσευχή στην Θεοτόκο:

«Ύπεραγία Θεοτόκε, σώσον Ημάς», ή άλλες σύντομες προσευχές στον φύλακα Άγγελο, σε μεμονωμένους Αγίους ή στους Αγίους Πάντες. Η συνηθισμένη μορφή μιας τέτοιας προσευχής είναι:

«Άγιε Άγγελε - ή Άγιε (δείνα) πρέσβευε υπέρ εμού». Μετατρέποντας τις λέξεις των συντόμων αυτών προσευχών σε «ελέησον ημάς» ή «πρέσβευε υπέρ ημών» ή συμπεριλαμβάνοντας το όνομα ή τα

ονόματα ανθρώπων για τους οποίους θέλουμε να προσευχηθούμε, μπορούμε επιπλέον να χρησιμοποιούμε το κομποσχοίνι για προσευχές υπέρ των άλλων. Το ίδιο ισχύει και για προσευχή υπέρ των

κεκοιμημένων: «Ανάπαυσον, Κύριε, τηv ψυχήν του δούλου σου».

Όταν οι μοναχοί και οι λαϊκοί κρατούν το κομποσχοίνι στα χέρια τους, αυτό αποτελεί υπενθύμιση της υποχρεώσεώς τους να προσεύχονται χωρίς διακοπή, σύμφωνα με την εντολή του Αποστόλου Παύλου:

«αδιαλείπτως προσεύχεσθε». Ο καθένας μπορεί να κρατά ένα κομποσχοίνι στην τσέπη ή σε κάποιο διακριτικό μέρος, όπου μπορεί εύκολα να το χρησιμοποιήσει απαρατήρητος, σε περιπτώσεις που

είναι προτιμότερο να προσευχηθεί μυστικά, χωρίς να ελκύσει την προσοχή των άλλων. Το κομποσχοίνι μπορεί επίσης να τοποθετηθεί επάνω από το προσκέφαλο του κρεβατιού μας, στο αυτοκίνητο, μαζί

μ' ένα μικρό Σταυρό ή εικόνισμα ή σε άλλα κατάλληλα σημεία ως υπενθύμιση προσευχής και ως ένα είδος ευλογίας και μία άγια και θεία παρουσία στη ζωή μας.

Τώρα ας δούμε σύντομα τον πρωταρχικό σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε το κομποσχοίνι.

Ο κύριος σκοπός του κομποσχοινιού είναι να μας βοηθά κατά την προσευχή μας προς τον Θεό και τους Αγίους Του. Εκτός από το να μας χρησιμεύει ως μία διαρκής εξωτερική υπενθύμιση και ευλογία,

πως μπορεί αυτό το μικρό κομποσχοίνι να μας βοηθήσει να προσευχόμαστε; Μπορούμε βέβαια και χωρίς αυτό να προσευχηθούμε, μερικές φορές μάλιστα μπορεί να μας αποσπάσει στην προσπάθειά μας

να συγκεντρωθούμε στην προσευχή. Έχοντας αυτά υπ' όψιν, ας δούμε μερικούς τρόπους με τους όποιους μας βοήθα το κομποσχοίνι.

Μερικές φορές η προσευχή μας είναι θερμή και μας είναι εύκολο να προσευχηθούμε. Άλλοτε όμως ο νους μας είναι τόσο σκορπισμένος ή είμαστε τόσο ταραγμένοι ή με τόσο διασπασμένη την προσοχή,

που μας είναι πρακτικά αδύνατο να συγκεντρωθούμε στην προσευχή. Αυτό συμβαίνει κυρίως, όταν προσπαθούμε να τηρούμε κάποιον καθημερινό κανόνα προσευχής. Μερικές ημέρες πάει καλά, άλλοτε

όμως ίσως τις περισσότερες φορές οι προσπάθειές μας φαίνονται σχεδόν μάταιες. Αλλά επειδή, όπως λέγεται, είμαστε όντα της συνήθειας, είναι πολύ ωφέλιμο να καθορίσουμε μία ειδική και τακτή ώρα της

ημέρας για προσευχή. Η βραδινή ώρα (όχι πολύ αργά) πριν κοιμηθούμε είναι καλή, επειδή είναι σημαντικό να τελειώνουμε την ημέρα με προσευχή. Το πρωί, ξυπνώντας, είναι επίσης καλό να ξεκινούμε την

νέα ημέρα με προσευχή. Μπορεί ακόμη κανείς να βρει άλλες ώρες της ημέρας που να μπορεί να ησυχάζει και να συγκεντρώνεται.

Η προσπάθειά μας είναι να καθιερώσουμε την προσευχή ως έναν κανόνα στη ζωή μας, όχι ως μία εξαίρεση. Εν αυτό επιδιώκουμε να βρούμε κάποια ώρα που καθημερινά θα μπορούμε να

έχουμε λίγη ησυχία, ώστε να συγκεντρωθούμε και να στρέψουμε τα μάτια της ψυχής μας στον Θεό. Ως μέρος αυτού του κανόνα ίσως θελήσουμε να διαβάσουμε μερικές προσευχές από κάποιο

προσευχητάριο ή να προσευχηθούμε και να βρούμε ψυχική γαλήνη με άλλους τρόπους, όπως με το διάβασμα θρησκευτικών κειμένων ή με την ανασκόπησιν των γεγονότων της ημέρας που πέρασε κ.ο.κ.

Ο πιο αποτελεσματικός όμως τρόπος για να ωφεληθεί κανείς από τον κανόνα της προσευχής είναι να λέγει τακτικά σε καθορισμένο αριθμό την ευχή του Ιησού: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».

Ο αριθμός αυτός δεν χρειάζεται να είναι μεγάλος και ίσως χρειαστούν μόνο δεκαπέντε περίπου λεπτά. Αυτό όμως θα είναι το τμήμα της ημέρας μας που ανήκει στον Θεό, οι λίγοι κόκκοι αλάτι που θα

νοστιμίσουν όλη την πνευματική μας ζωή. Πολλοί γιατροί σήμερα συνιστούν αυτή την πρακτική χάριν της σωματικής υγείας, ιδιαίτερα για να ξεπεράσει κανείς το άγχος. Ακόμη καλύτερα, ας βρίσκουμε

διάφορα τέτοια μικρά χρονικά διαστήματα καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας και ας τα γεμίζουμε τακτικά με τους πολύτιμους θησαυρούς της προσευχής, τους όποιους κανείς δεν μπορεί να κλέψει και που

αποταμιεύονται για λογαριασμό μας στον Ουρανό.

Αν θέλεις να τηρείς κάποιο σταθερό αριθμό προσευχών ως μέρος του καθημερινού κανόνος, θα βοηθηθείς πολύ από το κομποσχοίνι. Με αυτό μπορείς να προφέρεις έναν καθορισμένο αριθμό

προσευχών και να συγκεντρώνεσαι στα λόγια της προσευχής, καθώς την προφέρεις. Αφού συγκεντρώσεις τους λογισμούς σου, πάρε το κομποσχοίνι στο αριστερό σου χέρι και κράτησε το ελαφρά μεταξύ

του αντίχειρα και του δείκτη. Έπειτα κάνοντας ήσυχα τον Σταυρό σου ψιθύρισε την ευχή του Ιησού. Καθώς οι λογισμοί σου θα συγκεντρώνονται όλο και περισσότερο, ίσως να μη χρειάζεται να συνεχίζεις να

σταυροκοπιέσαι ή να λέγεις την προσευχή δυνατά. Όταν όμως δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς, χρησιμοποίησε το σημείο του Σταυρού και το ψιθύρισμα ως μέσα που σε βοηθούν να κρατάς τον νου σου

στην προσευχή.

Είναι καλό να στέκεσαι όρθιος με το κεφάλι σκυμμένο σε στάση ταπεινή. Ορισμένοι θέλουν να υψώνουν τα χέρια τους πότε-πότε, ζητώντας έλεος. Άλλοι όμως βρίσκουν πιο βοηθητικό το να κάθονται ή να

γονατίζουν με το κεφάλι σκυμμένο, για να μπορέσουν να συγκεντρωθούν. Πολλά εξαρτώνται από το ίδιο το άτομο, από την υγεία του και την ανατροφή του. Το πιο σημαντικό είναι να μένεις ακίνητος και

να συγκεντρώνεσαι στα λόγια της προσευχής, καθώς την επαναλαμβάνεις.

Φυσικά, πρέπει να αποκρούει κανείς τον πειρασμό της βιασύνης. Για τον λόγο αυτό μερικοί αντί για κομποσχοίνι χρησιμοποιούν ένα ρολόγι ως εξωτερικό μετρητή της διάρκειας της προσευχής τους

ρυθμίζοντας ανάλογα το ξυπνητήρι. Με την χρήση του ρολογιού μπορεί κανείς να αφιερώσει καθορισμένο χρόνο στην προσευχή, χωρίς να μετρά τον ακριβή αριθμό των προσευχών.

Το κομποσχοίνι είναι επίσης ένας βολικός τρόπος να μετρά κανείς τις μικρές η μεγάλες «μετάνοιες» (γονυκλισίες) που κάνει στον κανόνα του. Το να κάνουμε το σημείο του Σταυρού και μετά να σκύβουμε και

να ακουμπούμε το έδαφος με τα δάκτυλα ή να γονατίζουμε και να ακουμπούμε το μέτωπο στο έδαφος αποτελεί αρχαίο τρόπο προσευχής στον Θεό και τους Αγίους Του. Μπορεί κανείς να συνδυάσει αυτές

τις μικρές ή τις μεγάλες μετάνοιες με την ευχή του Ιησού ή τις σύντομες προσευχές που αναφέραμε προηγουμένως. Η σωματική κίνηση της μικρής ή της μεγάλης «μετάνοιας» (ελαφράς η βαθιάς, δηλαδή

εδαφιαίας, γονυκλισίας) μπορεί να συντελέσει στην θέρμη της προσευχής και να δώσει εξωτερική έκφραση στην ικεσία μας καθώς ταπεινωνόμαστε μπροστά στον Θεό. Είναι ακόμη ένας τρόπος εφαρμογής

της Αποστολικής εντολής να δοξάζουμε τον Θεό και με τις ψυχές και με τα σώματα μας.

Αρκετοί χρησιμοποιούν το κομποσχοίνι όταν αποσύρονται, για να κοιμηθούν. Σταυρώνουν το κρεβάτι τους, παίρνουν το κομποσχοίνι, κάνουν το σημείο του Σταυρού, ξαπλώνουν και λένε ήσυχα την

ευχή, μέχρι να αποκοιμηθούν. Το να ξυπνάς με το κομποσχοίνι ανάμεσα στα δάκτυλά σου η δίπλα στο μαξιλάρι σου σε βοήθα να ξεκινήσεις την καινούργια ημέρα με προσευχή. Όμως το να τελειώνει κανείς

την προηγούμενη ημέρα με ήσυχη προσευχή είναι ένας ακόμη καλύτερος τρόπος προετοιμασίας για ένα προσευχητικό ξεκίνημα της καινούργιας ημέρας για να μην αναφέρουμε και την προετοιμασία για
την Αιώνια ημέρα, σε περίπτωση που τη νύχτα εκείνη μας έρθει ο ύπνος του θανάτου. Άλλοι πάλι παίρνουν το κομποσχοίνι στο χέρι τους σε στιγμές απραξίας, όπως όταν πηγαίνουν στην εργασία

τους ή ταξιδεύουν. Σε οποία στιγμή της ημέρας το θυμηθείς, πάρε στο χέρι σου ένα μικρό κομποσχοίνι. Ο συνδυασμός της κινήσεως αυτής με την προσευχή που κάνεις άλλες ώρες θα σε βοηθήσει να

συγκεντρωθείς και να προσευχηθείς μερικές φορές στην διάρκεια της ημέρας, όπου κι αν είσαι και ό,τι κι αν κάνεις. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα στην εκπλήρωση της εντολής του αδιαλείπτως

προσεύχεσθε.

Ο άγιος Επίσκοπος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ αναφέρει ότι και οι μακρές ακολουθίες της Εκκλησίας είναι μία καλή ευκαιρία να προσεύχεσαι με το κομποσχοίνι. Συχνά είναι δύσκολη η συγκέντρωση στα λόγια

που διαβάζονται ή ψάλλονται στον Ιερό Ναό και πιο εύκολα κανείς συγκεντρώνεται ήσυχα στις δικές του προσευχές, είτε αυτές είναι αυτοσχέδιες, σχετικές με κάποια ειδική ανάγκη, είτε προσευχές και ύμνοι

που γνωρίζει απ' έξω, είτε σύντομες προσευχές ειδικά η ευχή του Ιησού επαναλαμβανόμενες με την βοήθεια του κομποσχοινιού. Στην πράξη με τον τρόπο αυτό μπορεί κάνεις να συγκεντρώνεται καλύτερα

στην ίδια την Ιερά Ακολουθία, όπως λέγει και ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Φυσικά, όταν προσευχόμαστε στις Ιερές Ακολουθίες, η προσευχή μας ενώνεται με την προσευχή όλης της Εκκλησίας.

Ο νους μας είναι διαρκώς απασχολημένος με διάφορες σκέψεις. Δεν προλαβαίνουμε να αρχίσουμε την προσευχή και αμέσως συλλαμβάνουμε τον νου μας να σκέφτεται κάτι άλλο. Και σ' αυτήν την

περίπτωση η παρουσία του κομποσχοινιού στα δάκτυλά μας μπορεί να μας βοηθήσει να κρατήσουμε τον νου μας και να επιστρέψουμε στην εργασία της προσευχής πιο γρήγορα. Επίσης, όταν συναντούμε

μία χάνδρα σημάδι ή τον Σταυρό του κομποσχοινιού, καθώς μετακινούμε τους κόμπους του με τα δάκτυλα μας, καταλαβαίνουμε αν ο νους μας δεν πρόσεχε στις προσευχές που σκοπεύαμε να κάνουμε.

Έτσι, μπορούμε να προσφέρουμε εκ νέου τις προσευχές μας, χωρίς να εμπλακούμε σε σκέψεις σχετικά με το πόσο εύκολα αποσπώμεθα από την προσευχή μας στον Θεό.

Εδώ κάναμε μία αναφορά στην μεγάλη επιστήμη της προσευχής, αυτήν που οι Άγιοι Πατέρες ονόμασαν τέχνη τεχνών. Υπάρχει εκτεταμένη και πλούσια γραμματεία από τους μεγάλους ανθρώπους της

προσευχής όλων των εποχών, που μπορεί να μας βοηθήσει και να μας καθοδηγήσει στην εκμάθηση, με την βοήθεια του Θεού, αυτής της πιο μεγάλης και της πιο ωφέλιμης απ' όλες τις επιστήμες. Η τακτική

ανάγνωση της Άγιας Γραφής, των Βίων των Αγίων και άλλων ευσεβών και πνευματικών κειμένων μπορεί να βοηθήσει σημαντικά. Βιβλία όπως ή «Φιλοκαλία» περιέχουν σπουδαίες και εμπνευσμένες

συμβουλές και οδηγίες, για να μάθει κανείς να προσεύχεται ως Χριστιανός, γιατί η προσευχή είναι ένα ουσιώδες στοιχείο του να είναι κανείς Χριστιανός. Πάνω απ' όλα όμως χρειάζεται η χάρις του Θεού εν τη

Εκκλησία, ιδιαίτερα μέσω της Ιεράς Εξομολογήσεως και της Μετάλήψεως των Αχράντων Μυστηρίων.

Αυτές είναι μερικές εισαγωγικές μόνο σκέψεις για το πως να χρησιμοποιούμε επωφελώς το κομποσχοίνι. Όμως το πιο σημαντικό είναι να αρχίσει κάνεις να προσεύχεται. Το κομποσχοίνι δεν

προσεύχεται από μόνο του, αν και μερικά είναι τόσο ωραία, που μπορεί να δώσουν αυτή την εντύπωση. Είναι βέβαια ένα σημαντικό παραδοσιακό βοήθημα για την προσευχή μας και ειδικά για έναν

καθημερινό κανόνα προσευχής. Το βασικό όμως είναι να συγκεντρωνόμαστε στα λόγια της προσευχής και να προσφέρουμε προσευχές από την καρδιά μας στον Ιησού Χριστό, τον Κύριο και Θεό μας.

Αν αυτό το μικρό κομποσχοίνι σε βοήθα να πεις μία προσευχή ή σου θυμίζει να προσεύχεσαι ή σε βοήθα με κάποιο τρόπο να γίνεις πιο προσευχητικός, τότε έχει εκπληρώσει τον σκοπό του. Σε έχει

δέσει πιο κοντά και πιο στενά με τον Χριστό, τον Θεό μας, και σε έχει φέρει πιο κοντά στην Βασιλεία του Θεού, διότι η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν.

Το κομποσχοίνι, Σκέψεις ενός Αγιορείτου Μοναχού,
«Αγιορείτικη Μαρτυρία» Ι.Μ. Ξηροποτάμου
 ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

Η πνευματική ζωή και οι κύριες εκδηλώσεις της: Ο φόβος του Θεού, η συνείδηση και ο πόθος του Θεού.

ΜΟΥ γράφεις: “Προσπάθησα να κρατήσω όλες τις σκέψεις μου σε κάτι ουσιαστικό, αλλά δεν το κατόρθωσα απόλυτα, ίσως γιατί δεν είχα συνηθίσει να σκέφτομαι σοβαρά. Πήρα, λοιπόν, ένα καλό βιβλίο, ελπίζοντας ότι, με τη βοήθειά του, θα μπορούσα να καθοδηγήσω το νου μου. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Ο νους μου περισπάται συνέχεια, και πάντοτε από ασήμαντα πράγματα. Μια μέρα, που είχα βυθιστεί σε ρεμβασμό- μα μήπως κάθε τόσο δεν μου συμβαίνει κάτι τέτοιο;- κάποια φίλη μου, που ήταν κοντά, με ρώτησε: “Τι σκέφτεσαι;”. Τίποτα δεν σκεφτόμουνα. Απλά είχα αφαιρεθεί. Ονειροπολούσα. Και μολονότι το έκανα συχνά , ποτέ ως τότε δεν είχα δώσει σημασία σ’ αυτή την κατάσταση, μια κατάσταση που, όπως καταλαβαίνω τώρα, δεν πρέπει να είναι υγιής. Ποια είναι όμως, η υγιής; … Νομίζω πως δεν θα καταφέρω ποτέ να ελέγξω τις σκέψεις μου”.

Αργότερα θα σου πω ποια είναι η υγιής κατάσταση. Τώρα θα σε παρακαλέσω να προσθέσεις κάτι στις παρατηρήσεις που έκανες: Προσπάθησε να περάσεις μια μόνο ημέρα- αλλά ολόκληρη τη μέρα- χωρίς να θυμώσεις, χωρίς να εκνευριστείς μ’ ότιδήποτε . Και γράψε μου αν τα καταφέρνεις και πώς.

Επανέρχομαι στο γράμμα σου, όπου εκφράζεις μιάν εύλογη απορία για την καταπληκτική εκείνη φράση μου, “Να  η ψυχική ζωή από κάθε πλευρά της!”. “¨Όμως”, λες, “δεν εξετάσατε την ψυχική ζωή από κάθε πλευρά της. Δεν αναφέρατε τις αρετές ή κάτι άλλο για την ευσέβεια- ούτε μια λέξη. Αλλά βλέπω ότι στην οικογένειά μου, στους συγγενείς μου και σε πολλούς γνωστούς μου η ευσέβεια έχει την πρώτη θέση όχι μόνο στα λόγια αλλά και στα έργα”.

Σκόπευα να σου γράψω τώρα ακριβώς γι’ αυτό. ¨Ήθελα να σου το πω από το προηγούμενο γράμμα μου, αλλά τελικά, έπειτα από πολλή σκέψη, αποφάσισα να περιμένω την αντίδρασή σου. Και να την!

Αισθάνομαι την ανάγκη να σ’ ευχαριστήσω , γιατί μελέτησες σοβαρά όσα σου υπέδειξα. Έτσι απέδειξες πόσο συγκροτημένος είναι ο νους σου. Αν, όμως, αναφερόμουνα σ’ εκείνο το θέλημα που θεώρησες ότι παρέλειψα, θα έβγαινα από το θέμα μας. Γιατί ο σκοπός της ψυχής δεν είναι η ενασχόληση με πράγματα σαν κι αυτά που εξετάσαμε ως τώρα και που ανήκουν στην αρμοδιότητα του πνεύματος. Η ψυχή είναι αρμόδια για τη συγκρότηση της πρόσκαιρης, της επίγειας υπάρξεώς μας. Η γνώση της θεμελιώνεται στην εμπειρία∙ η δραστηριότητά της αποσκοπεί στην ικανοποίηση των αναγκών της πρόσκαιρης ζωής∙ και οι αισθήσεις της ενεργοποιούνται και διατηρούνται από τις ορατές καταστάσεις και συνθήκες , στις οποίες βρίσκεται. Βέβαια, συντελούνται μέσα της και ορισμένα πράγματα υψηλότερα απ’ αυτά, αλλά δεν είναι παρά “επισκέπτες” – ας τους πω έτσι- που κάνουν κάποιες σύντομες επισκέψεις από έναν ανώτερο κόσμο, τον κόσμο του πνεύματος.

Τί  ακριβώς είναι το πνεύμα; Είναι η δύναμη που «φύσηξε» ο Θεός στον άνθρωπο, όταν τον έπλασε ( Γεν: 2:7 ) . Όλα τα είδη των επίγειων όντων δημιουργήθηκαν με πρόσταγμα του Θεού. Κάθε λογής ψυχή, κάθε ζωντανό πλάσμα, προήλθε από τη γη: «Και είπε ο Θεός: “Να βγάλει η γη κάθε είδος ζωντανού οργανισμού, όλα τα είδη των ζώων, των ερπετών και των θηρίων”» (Γεν. 1:24 ) . Η ανθρώπινη ψυχή, μολονότι  στο κατώτερο μέρος της έχει κοινά γνωρίσματα με την ψυχή των ζώων, στο ανώτερο μέρος της είναι μοναδική και ασύγκριτη. Η ιδιαιτερότητα της συμπεριφοράς κάθε ανθρώπου οφείλεται στην ιδιαιτερότητα της ψυχής του. Το πνεύμα, που φύσηξε ο Θεός στον άνθρωπο, ενώθηκε με την ψυχή και την έκανε πολύ ανώτερη από κάθε άλλη, μη ανθρώπινη,  ψυχή. Να, λοιπόν, σε τι οφείλεται η ασύγκριτη ανωτερότητα της ψυχής του ανθρώπου απέναντι στην ψυχή των ζώων: στην πνευματοποίησή της.

Το πνεύμα, ως δύναμη που προέρχεται από τον Θεό, γνωρίζει τον Θεό, επιζητεί τον Θεό και βρίσκει ανάπαυση μόνο κοντά στον Θεό. Έχοντας μια βαθειά πνευματική αίσθηση, που πιστοποιεί τη θεϊκή προέλευσή του, το πνεύμα εξαρτάται επίσης απόλυτα από τον Θεό, επιδιώκει να ευαρεστεί τον Θεό και θέλει να ζει μόνο με τον Θεό και για τον Θεό.

Πιο συγκεκριμένες εκδηλώσεις της ζωής του πνεύματος είναι:

1)  Ο φόβος του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι , ανεξάρτητα από το βαθμό αναπτύξεώς τους, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει μια Ανώτερη Ύπαρξη, ο Θεός, που δημιούργησε, συντηρεί και κυβερνάει τα πάντα. Παραδέχονται ότι εξαρτώνται απ’ Αυτόν και ότι οφείλουν να Τον ευαρεστούν. Πιστεύουν , τέλος, ότι Αυτός είναι ο Κριτής και Μισθαποδότης , που «θα ανταμείψει τον καθένα ανάλογα με τις πράξεις του» ( Ματθ. 16:27 ) . Στο πνεύμα είναι χαραγμένη αυτή η φυσική, όπως λέγεται, πίστη. Έχοντας τη φυσική πίστη, το πνεύμα αποκτά σεβασμό και ευλάβεια στον Θεό, αποκτά το φόβο του Θεού.

2)  Η συνείδηση. Η ψυχή δεν θα γνώριζε πώς να ευαρεστήσει τον Θεό, πώς να του δείξει το σεβασμό και την ευλάβειά της, αν δεν την καθοδηγούσε σ’ αυτό η συνείδηση. Ο Θεός, αφού με τη φυσική πίστη μετέδωσε ένα απειροελάχιστο μόριο της παντογνωσίας Του στην ψυχή, χάραξε πάνω της τα αιτήματα της αγιότητας, της αγαθοσύνης και των αληθειών Του. Ανέθεσε, μάλιστα, στην ίδια να παρακολουθεί αν εκπληρώνονται τα αιτήματα αυτά, κρίνοντας τον εαυτό της ως προς το δίκαιο και το άδικο, το ορθό και το σφαλερό, τα καλό και το κακό. Η συνείδηση είναι αυτή ακριβώς η πλευρά της ψυχής, που υποδεικνύει τι είναι σωστό και τι όχι, τι ευαρεστεί τον Θεό και τι όχι, τι πρέπει να γίνει σε κάθε περίσταση και τι όχι. Όταν , λοιπόν, διαπιστώνει την ορθότητα και την ωφελιμότητα μιας πράξεως, την οποία σκέφτηκε ή κλήθηκε να την εκτελέσει  , τότε μπορεί και οφείλει να την εκτελεί αδίσταχτα. Αν το κάνει, αυτοαμείβεται με ψυχική ανάπαυση και παράκληση∙ αν δεν το κάνει, αυτοτιμωρείται με τύψεις και λύπη. Η συνείδηση είναι ο νομοθέτης , ο νομοφύλακας, ο δικαστής και ο εκτελεστής , είναι ο φυσικός κώδικας των εντολών του Θεού, κώδικας δεσμευτικός για όλους τους ανθρώπους.

3)  Ο πόθος του Θεού. Αυτός  εκφράζεται στην παναθρώπινη νοσταλγία του ύψιστου αγαθού. Καθαρότερα εκδηλώνεται με το ανικανοποίητο των ανθρώπων από τα υλικά. Τι σημαίνει αυτό το ανικανοποίητο; Σημαίνει ότι το πνεύμα δεν ικανοποιείται με κανένα κτιστό πράγμα. Ακριβώς επειδή προέρχεται από τον θεό, Αυτόν αναζητάει κι Αυτόν λέει να γευθεί. Όταν βρίσκεται σε ζωντανή κοινωνία μαζί Του, τότε μόνο αναπαύεται. Το κατορθώνει; Είναι ειρηνικός. Δεν το κατορθώνει; Είναι ανήσυχος, όσα υλικά αγαθά κι αν έχει. Όλοι οι άνθρωποι, όπως ήδη παρατήρησες, αδιάκοπα αναζητούν. Αναζητούν κάτι. Αφού το βρουν , όμως, το απορρίπτουν και ξαναρχίζουν την αναζήτηση, για να την εγκαταλείψουν και εκείνο που θα βρουν στη συνέχεια. Κοντολογίς, η αναζήτησή τους δεν έχει τέλος. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αναζητούν το σωστό αντικείμενο στον σωστό χώρο. Μ’ άλλα λόγια, ούτε εκείνο που θα έπρεπε αναζητούν, ούτε εκεί που θα έπρεπε το αναζητούν. Δεν είν’ αυτό μια τρανή απόδειξη , πως υπάρχει μέσα μας μια δύναμη , που μας τραβάει πέρα από τη γη και τις γήινες θλίψεις, προς τα επουράνια;

Δεν σου εξηγώ με λεπτομέρειες όλες τις εκδηλώσεις του πνεύματος. Απλά κατευθύνω τις σκέψεις σου προς την αποδοχή μιας αναμφισβήτητης πραγματικότητας, της παρουσίας του πνεύματος μέσα στον άνθρωπο. Σου ζητώ να μελετήσεις με περισσότερη επιμέλεια αυτή την πραγματικότητα,  για να την αποδεχθείς ολοκληρωτικά. Το πνεύμα, βλέπεις, είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου. Η ψυχή μας κάνει λίγο κατώτερους από τα ζώα, ενώ το πνεύμα λίγο κατώτερους από τους αγγέλους. Καταλαβαίνεις, βέβαια, το νόημα μερικών φράσεων που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή ζωή, όπως “το πνεύμα ενός συγγραφέα”, “το πνεύμα ενός λαού” και άλλων παρόμοιων. Πρόκειται για το σύνολο κάποιων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, χαρακτηριστικών πραγμάτων αλλά, ως ένα βαθμό, και ιδεατών, με την έννοια πως είναι αόριστα και ασαφή. Με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιείται και η έκφραση “ανθρώπινο πνεύμα” . Ενώ , όμως, το πνεύμα ενός συγγραφέα είναι εντελώς ιδεατό, το ανθρώπινο πνεύμα είναι μια ζωντανή δύναμη μέσα στον άνθρωπο. Και η δύναμη αυτή επιβεβαιώνει την ύπαρξή της  με εξωτερικές εκδηλώσεις , που γίνονται αντιληπτές με τις αισθήσεις.

Απ’ όσα ανέφερα, ελπίζω ότι θα καταλήξεις  αβίαστα στο συμπέρασμα: Ένας άνθρωπος , μέσα στον οποίο δεν κινείται και δεν ενεργεί το πνεύμα, δεν στέκεται στο ύψος της ανθρώπινης  αξίας.

«Από το βιβλίο: «ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥ

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

γράμματα σε μια ψυχή»

ΕΚΔΟΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΙΙΚΗΣ 2000

ὑπάρχει, περίπτωση νὰ μὴ μὲ ἀκούη ὁ Θεός, ὅταν Τοῦ ζητάω νὰ μὲ βοηθήση νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ ἕνα πάθος

Γέροντα, ὑπάρχει, περίπτωση νὰ μὴ μὲ ἀκούη ὁ Θεός, ὅταν Τοῦ ζητάω νὰ μὲ βοηθήση νὰ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ ἕνα πάθος;


- Τί, Βάαλ εἶναι ὁ δικός μας ὁ Θεός; Ὁ Θεὸς ἀκούει καὶ μᾶς βοηθάει. Ἴσως νὰ μὴ νιώθης τὴν βοήθειά Του· αἰτία ὅμως δὲν εἶναι ὁ Θεός,... ἀλλὰ ἐσὺ ἡ ἴδια πού διώχνεις τὴν βοήθειά Του μὲ τὴν ὑπερηφάνεια.
Ἂν δὲν ὑπάρχη κίνδυνος νὰ τὸ πάρουμε ἐπάνω μας καὶ νὰ ὑπερηφανευθοῦμε, εἶναι ἀδύνατο νὰ μὴ βοηθήση ὁ Θεός. Ὁ Καλὸς Θεὸς θέλει νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μας, ἀλλά, ἂν ἔχουμε ὑπερηφάνεια ἢ προδιάθεση ὑπερηφάνειας, δὲν μᾶς βοηθάει νά ἀπαλλαγοῦμε, γιατὶ θὰ νομίζουμε ὅτι τὸ κατορθώσαμε χωρὶς τὴν δικὴ Του βοήθεια.


Γι' αὐτό, ὅταν παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ μὲ ὅλη τὴν καρδία μας νά μᾶς βοηθήσῃ νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ ἕνα πάθος καὶ δὲν μᾶς βοηθάη, πρέπει ἀμέσως νά καταλάβουμε ὅτι πίσω ἀπὸ αὐτὸ τὸ πάθος κρύβεται ἄλλο μεγαλύτερο, καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Ἐπειδὴ δηλαδὴ δὲν βλέπουμε τὴν ὑπερηφάνεια, ἀφήνει ὁ Θεὸς νά παραμένῃ τὸ πάθος πού βλέπουμε, π.χ. ἡ γαστριμαργία, ἡ φλυαρία, ὁ θυμὸς κ.λπ., γιὰ νά ταπεινωνώμαστε. Ὅταν σιχαθοῦμε πιὰ τὰ πάθη μας ἀπὸ τὶς συνεχεῖς πτώσεις μας, γνωρίσουμε τὴν ἀδυναμία μας καὶ ταπεινωθοῦμε, τότε μᾶς βοηθάει ὁ Θεὸς καὶ ἀνεβαίνουμε δύο-δύο τὰ πνευματικὰ σκαλιά.

 

     !!!!!!!!   ΤΗΝ  ΑΓΙΑ ΤΟΥ   ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  !!!!!!!

Λογισμοί

 

 

Λογισμοί

Η πιο μεγάλη αρρώστια στον άνθρωπο είναι ο χαλασμένος λογισμός του.
Γέροντας  Πα'ι'σιος
                             * * * * * * * * * * * * * * 
  Προτού ο πειρασμός προλάβει να σχεδιάσει το λογισμό στο νου σου, εσύ χάλα τον με την ευχή. Μη τον αφήνεις.
Γέροντας  Ιωσήφ
                          * * * * * * * *  * * * * * * 
  Οι λογισμοί  ότι να κάνουν, όπως και να έρθουν,ξένοι είναι. Όσο μπορούμε να τους περιφρονούμε και να τους διώχνουμε. Δεν πρέπει να λυπόμαστε γι'αυτούς. Περισσότερο να προσέχουμε τις πράξεις μας. Οι λογισμοί είναι ξένοι και άλλος τους φέρνει. Θα φύγουν.
Γέροντας Ιερώνυμος
                         * * * * * * * * * * * * * * 
  Στην αρχή της πνευματικής ζωής ο άνθρωπος διώχνει τούς κακούς λογισμούς με την πνευματική μελέτη,την προσευχή και τον φιλότιμο αγώνα. Μετά έρχονται πια, όλο καλοί λογισμοί. Αργότερα σταματάνε και οι καλοί λογισμοί και έρχεται ο θείος φωτισμός.
Γέροντας Πα'ι'σιος
                            * * * * * * * * * * * * * * 
  Οι βλάσφημοι λογισμοί είναι όλοι του διαβόλου και δεν φέρει καμιά ευθύνη ο άνθρωπος, όταν δεν τους δέχεται.
Γέροντας Πα'ι'σιος
                            * * * * * * * * * * * * * * 
  Η μόνη λύση για να αποφύγουμε τους πειρασμούς είναι να συμμαχήσουμε με τον διάβολο.Όσο κανείς αγωνίζεται, θα έχει πειρασμούς και δυσκολίες. Και όσο προσπαθείς να αποφύγεις τον πειρασμό, τόσο κόντρα πάει ο διάβολος. Αλλά με τους πειρασμούς, αν  τους αξιοποιήσουμε σωστά, δίνεται η ευκαιρία, επειδή η ζωή μας είναι  αντιευαγγελική, να γίνει ευαγγελική.
Γέροντας  Πα'ι'σιος
                              * * * * * * * * * * * * * * 
   Όταν δεις ότι κάποιος άλλος νους παλεύει με το νου σου, ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα παύσει ο 
πόλεμος.
Γέροντας Σωφρόνιος
                                                    * * * * * * * * * *

   Αν ο λογισμός σου λέει «κλέψε», και συ υπακούσεις, δίνεις με αυτόν τον τρόπο στο δαιμόνιο εξουσία επάνω σου. Αν ο λογισμός σου λέει «φάει πολύ, ώσπου να χορτάσεις», και συ φας πολύ, τότε πάλι σε εξουσιάζει το δαιμόνιο. Κι έτσι, αν ο λογισμός κάθε πάθους σε νικά, θα καταντήσεις κατοικία δαιμόνων. Αν, όμως, αρχίσεις με την πρέπουσα μετάνοια, τότε θα αρχίσουν να τρέμουν οι δαίμονες και θ' αναγκαστούν να φύγουν".
Γέροντας Σωφρόνιος
                                              * * * * * * * * *

Προσευχή

 

 

 

Προσευχή

  Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια, να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου. Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
Γέροντας Πορφύριos
                                           * * * * * * * * * 

 Όσο κόβεις σχέσεις από τα κοσμικά, τόσο ελευθερώνεται ο νούς σου και καθαρίζει και προσεύχεσαι καλύτερα.
 Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης
                                          * * * * * * * * *

Για να προσευχηθούμε με την καρδιά  για τον συνάνθρωπό μας, πρέπει να τον πονέσουμε. Να βγούμε σιγά-σιγά από τον εαυτό μας και ν'αρχίσουμε ν'αγαπάμε και να πονάμε τους συνανθρώπους μας εάν θέλουμε  η  προσευχή μας να γίνει καρδιακή. Να κάνουμε τον πόνο του, δικό μας πόνο.

 Γέροντας Πα'ι'σιος

                                   * * * * * * * * * * * * * * *

Καμιά προσευχή δεν πάει χαμένη. Εμένα η προσευχή με κράτησε τόσα χρόνια.
Γέροντας Ιάκωβος
                                   * * * * * * * * * * * * * * *
  
Μην αφήνεις την προσευχή. Να φοβάσαι την αμέλεια και την αδιαφορία.Όταν το πρωί προσευχηθείς και νιώσεις κατάνυξη, όλη την ημέρα θα πετάς. Όταν το πρωί ξεκινήσεις χωρίς προσευχή, όλα ανάποδα θα σου έρχονται.
Γέροντας Ιερώνυμος
                                * * * * * * * * * * * * * *
   
Όταν  είμαστε στην χάρη του Θεού, τότε η προσευχή μας γίνεται καθαρή.Να προσευχόμαστε συνεχώς, ακόμα και ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μας, όταν ετοιμαζόμαστε για ύπνο ή ξεκουραζόμαστε
Γέροντας Πορφύριος
                                  * * * * * * * * * * * * * *
  
Όταν πηγαίνεις να κάνεις την προσευχή σου, να θυμάσαι τα πάθη σου, τα αδύνατα σημεία  που έχεις την ευκολία με την οποία ξεφεύγεις και πέφτεις, να θυμάσαι  ότι ο Χριστός  μπορεί να σε συγκρατήσει.
Γέροντας  Ιωήλ
                                * * * * * * * * * * * * * *

Να γονατίζεις και να λες: Κράτα με ,Χριστέ μου, να  μη σου φύγω.
Γέροντας  Ιωήλ
                                * * * * * * * * * * * * * *
  
 Όταν  ο άνθρωπος προσεύχεται πρέπει  να αισθάνεται ότι είναι μικρό  παιδί και ο Θεός ο στοργικός πατέρας, που ότι και να του γυρέψει θα του το δώσει ο καλός  Θεός εάν είναι προς όφελός του.
Γέροντας Πα'ι'σιος
                              * * * * * * * * * * * * * 
   
Ζήτησα στην προσευχή μου από τον Θεό να μου δώσει  το χάρισμα να γνωρίζω από τα πρόσωπα τις καρδιές των ανθρώπων για να μπορώ να τους βοηθάω.Και ο Θεός μου το έδωσε.
Γέροντας Ιάκωβος
                              * * * * * * * * * * * * * * 
  
 Η  προσευχή χωρίς την αγάπη είναι σαν το πουλί  που το βλέπεις καλό και όμορφο, αλλά δεν έχει φτερά και δεν μπορεί να πετάξει.
Γέροντας Αμφιλόχιος
                                  * * * * * * * * * * * * * * 
  
 Να κάνετε μετάνοιες όταν προσεύχεστε. Έστω και αν αυτό σας κουράζει. Η προσευχή που συνοδεύεται από εκούσια θυσία, γίνεται πιο ευάρεστη στο Θεό και πιο αποτελεσματική.
Γέροντας Πορφύριος
                                   * * * * * * * * * * * * * *
   
Η προσευχή, όταν γίνεται με επιμέλεια, εγρήγορση, ευλάβεια, πίστη, κατάνυξη και προσοχή, είναι και ωφέλιμη. Ο διάβολος πολεμάει με ποικίλους τρόπους εκείνους που προσεύχονται, ενώ εκείνους που δεν προσεύχονται τους αγαπάει. Με την προσευχή ο άνθρωπος μιλάει στο Θεό και του ζητάει τα καλά και σωτηρία. Ο προσευχόμενος πρέπει να έχει ταπείνωση.
Γέροντας  Αμφιλόχιος
                                 * * * * * * * * * * * * * * 
   
Πάντοτε να κάνεις ευχή πριν αρχίσεις κάθε εργασία. Να λες « Θεέ μου,
δώσε μου δύναμη και φώτιση» και κατόπιν να αρχίσεις την δουλειά σου. Και
στο τέλος «δόξα τον Θεό» 
Γέροντας Τύχον
                                 * * * * * * * * * * * * * * 
    
 Αρχή της πορείας προς την καθαρή προσευχή, είναι η μάχη προς τα πάθη. Είναι αδύνατο να γίνει πρόοδος στην ευχή όσο ενεργούν τα πάθη. Παρ'όλα αυτά δεν εμποδίζεται η παρουσία της χάρης της προσευχή, αρκεί να μην υπάρχει αμέλεια και κενοδοξία.
Γέροντας Ιωσήφ
                              * * * * * * * * * * * * *
   
 Όταν πηγαίνεις να κάμεις την προσευχή σου,
• να θυμάσαι τα πάθη σου· τα αδύνατα σημεία σου· την ευκολία, με την οποία ξεφεύγεις και πέφτεις!
• να θυμάσαι, ότι ο Χριστός μπορεί να σε συγκρα τήσει· και να σε δυναμώσει· και να σε βοηθήσει να νικήσεις·
• να γονατίζεις λοιπόν ενώπιον Του και να Τον ικετεύεις:
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
* Κράτα με, Χριστέ μου, μη Σου φύγω!
Και μη φοβάσαι. Δεν θα σε αφήσει. Είναι φιλάνθρωπος. Και φιλόψυχος.
Γέροντας Ιωήλ
                               * * * * * * * * * * * * * *

  Για να βρεις καλό πνευματικό, πρέπει να κάνεις τρεις μέρες προσευχή και
κατόπιν  ο Θεός θα φωτίσει. Και στο δρόμο που θα πηγαίνεις, να κάνεις
προσευχή να τον φωτίσει ο Θεός να σου πει λόγους καλούς.
Γέροντας Τύχον
                    * * * * * * * * * *  * *  * 

Η πρώτη βαθμίδα της πνευματικής ανυψώσεως είναι η νοερά προσευχή. 
Γέροντας Αμφιλόχιος
                                         * * * * * * *  * * * * * * * *

Με την ευχή αγιάζεις τον τόπο που κάθεσαι και το έργο που κάνεις. 

Γέροντας Αμφιλόχιος

                                              * * * * * * *  * * * * * * * *        

Η προσευχή είναι χάρη. Την δίνει ο Θεός, όταν υπάρχει ζήλος και ταπείνωση.
Γέροντας Αμφιλόχιος
                                          * * * * * * * * * * * * * 

   Δεν έχει αξία να κάνεις εκατό μετάνοιες και να μην νιώθεις τίποτα. Ας κάνεις μόνο είκοσι ή δεκαπέντε αλλά να γίνονται με συναίσθηση και αγάπη.
Γέροντας Πορφύριος
                                       * * * * * * *  * * * * * * * *

   Γενικά, η προσευχή είναι η μόνη υποχρεωτική και απαραίτητη εργασία και αρετή για όλη την λογική φύση
Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός                                       
                                                       * * * * * * *  * * * * * * * *
  Δεν πρέπει παιδιά μου να έχει κανείς αμφιβολίες ούτε δυσπιστίες. Να έχετε πίστη Θεού ως κόκκον σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει. Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη φοβόμαστε.
 Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης 
                                                     * * * * * * * * * * * * * * *

   Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί που τρώνε το φαγητό της.
 Γέροντας Πα'ι'σιος
                              * * * * * * * * * * * * *