ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ – SCHOOLWAVE – MEGADEATH
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
S C H O O L W A V E
M E G A D E A T H
Ένας γόνιμος διάλογος για την παρουσίαση της ομιλίας
στο αντιαιρετικό Σεμινάριο της Ιερά Μητροπόλεως Γλυφάδος.
«Ο π. Ιωάννη Ζώτος, υπεύθυνος Αντιαιρετικού Αγώνα της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων
Tη
Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014 στις 6.30 μ.μ., στην αίθουσα του Ιερού Ναού
Αγίου Παντελεήμονος «ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟΥ» Νοσοκομείου Βούλας, πραγματοποιήθηκε
η μηνιαία Σύναξη του Αντιαιρετικού Σεμιναρίου της Ι.Μ. Γλυφάδας, Ε. Β.
Β. και Β., με ομιλητή τον Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Ιωάννη
Ζώτο, υπεύθυνο Αντιαιρετικού Αγώνα της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και
Μετεώρων, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Schoolwave festival και άλλα
νεανικά φεστιβάλ».
Στο
πρώτο μέρος της ομιλίας του, ο π. Ιωάννης παρουσίασε πλούσιο εποπτικό
υλικό και έκανε μία σύντομη ιστορική αναδρομή του κινήματος Schoolwave,
όπως ξεκίνησε με τα έντυπα SCHOOLHΚI και SCHOOLIGANS, επεκτάθηκε με
Διαδικτυακή παρουσία και εξελίχθηκε σε μουσικό φεστιβάλ από το 2005 έως
σήμερα. Τα αρχικά φεστιβάλ γίνονταν μόνο στην Αθήνα με συμμετοχή
μαθητών, αλλά στη συνέχεια διοργανώνονταν σε όλη την Ελλάδα, με
συμμετοχή μαθητών και φοιτητών. Η κύρια φιλοσοφία τους είναι να κάνουν
τα παιδιά ό,τι θέλουν και να το κάνουν τώρα! Η λογική τους είναι να
απαιτούμε και να έχουμε μόνο δικαιώματα.
Στο
δεύτερο μέρος της ομιλίας, ο π. Ιωάννης παρουσίασε σκηνές και
αποσπάσματα από διάφορα φεστιβάλ, με εικόνες και δρώμενα που
χαρακτηρίζονται από αγριότητα, βίαιη συμπεριφορά, καθώς και βλάσφημο ή
σατανιστικό περιεχόμενο. Η στροφή κατά της Εκκλησίας και κατά των
θρησκειών είναι στη βάση της φιλοσοφίας του Schoolwave, που προβάλλει
σαφή αντιχριστιανικά μηνύματα και ακραίες συμπεριφορές. Το κίνημα
Schoolwave έχει πολύ μεγάλη διάδοση σήμερα και, παρότι
αυτοπαρουσιάζεται ως αγώνας για την απόκτηση ελευθερίας, έχει ενταχθεί
στο σύστημα και μάλιστα έχει αποκτήσει εμπορικό χαρακτήρα.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως» (από εδώ και στο εξής: Σχ.1)
Ξεκινάει μια πρώτη κριτική με τα εξής σχόλια:
«Η προσέγγιση είναι σαφέστατα μονομερής, αν πράγματι περιορίζεται μόνο σε αυτά.
Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος παλαιότερα είχε δώσει συνέντευξη στο περιοδικό αυτό (“Schooligans”) και είχε πει πολύ αξιολογότερα πράγματα από τα ανωτέρω.
Προσωπική γνώμη εκφράζω…
Καλησπέρα σας. :-)» (από εδώ και στο εξής: Σχ.2)
Δίνεται μια αρκετά ικανοποιητική και ουσιαστική απάντηση:
«1) Δεν είναι ούτε διακριτικό, ούτε θεμιτό να κρίνουμε μια 3ωρη παρουσίαση από την περίληψή της.
2) Εσύ έχεις πράγματι γνώση για τα τεκταινόμενα στο χώρο; Επί παραδείγματι έχεις υπ’ όψη σου αυτά τα άρθρα http://www.egolpion.com/schoolwave_cyprus.el.aspx 
3)
Ο Μακαριστός προφανώς μίλησε θετικά για την προσπάθεια των παιδιών.
Είσαι σίγουρος ότι γνώριζε το υπόβαθρο της κίνησης το οποίο είναι
δυσδιάκριτο ή ασαφές και προϋποθέτει μελέτη και έντονη παρακολούθηση του
χώρου;
Και μια διευκρίνηση. Το θέμα πράγματι είναι τα παιδιά. Όχι όμως ως θύτες αλλά ως θύματα ενός συστήματος που εκμεταλλεύεται στυγνά τον πόθο τους για ελευθερία και αγάπη. Ολόκληρη η κριτική ασκείται σε αυτό ακριβώς το αντίχριστο σύστημα του όφεως.» (από εδώ και στο εξής: Σχ.3)
«philalethe00 said:
Καλησπέρα και ζητώ συγγνώμην για την καθυστερημένη απάντηση.
1)Δεν
θέλω να αδικήσω κάποια εισήγηση, αλλά, αν πράγματι πρόκειται για την
περίληψη, τότε έχω να πω ότι η προσέγγιση είναι ατυχής στην καλύτερη
περίπτωση.
2)Έχω μερική γνώση μόνο πράγματι.
Προφανώς συγκροτήματα όπως αυτά που αναφέρονται μέσα στο άρθρο έχουν ενδεχομένως προβληματική κοσμοθεωρία κ.λπ. Όμως αρκεί να πούμε πως η κύρια μορφή ενός από τα γνωστότερα και πλέον επιτυχημένα συγκροτήματα της “heavy metal”, ο Dave Mustaine των Megadeth, δεν δέχθηκε να παίξει στην ίδια σκηνή με τους “αντιμαχόμενους της χριστιανική υποκρισία” “Ρότινγκ Κράιστ”. Το να τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι όπως κάνει το συγκεκριμένο άρθρο δια των παραθεμάτων του είναι τουλάχιστον άδικο και ανόητο.
Rotting Christ
3)Τρίτον,
ο Μακαριστός έχει δηλώσει κάτι σαν (από μνήμης) ότι “οι νέοι δικαίως
επαναστατούν εναντίον της υποκρισίας των μεγαλυτέρων και της γενιάς των
γονέων τους”.
Αυτή είναι μια ολότελα διαφορετική προσέγγιση από το “Η κύρια φιλοσοφία τους είναι να κάνουν τα παιδιά ό,τι θέλουν και να το κάνουν τώρα! Η λογική τους είναι να απαιτούμε και να έχουμε μόνο δικαιώματα.” Ας υποθέσουμε ότι τα παιδιά αυτά θέλουν όλα τα λάθος πράγματα. Σημασία έχει να καταλάβουμε τον τεράστιο σεβασμό του Θεού απέναντι στην ανθρώπινη προσωπικότητα, η οποία χτίστηκε κατ’ εικόνα Του φυσικά. Όπως έχει εξηγήσει και ο άγ. γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, στην Εκκλησία μιλάμε για υπακοή και όχι για πειθαρχία. Και η υπακοή προϋποθέτει την ελευθερία και την ελεύθερη αποδοχή.
Κάποιες λίγες σκέψεις έχω γράψει εδώ, για όποιον ενδιαφέρεται :
Αυτά και ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Δεν λέω τα παραπάνω εχθρικά ή ο,τιδήποτε, απλώς προς προβληματισμόν.» (από εδώ και στο εξής: Σχ.4)
Από σχόλια στο ιστολόγιό μας |
Σχολιασμός των ως άνω.
Η
γ΄ τοποθέτηση (Σχ.3), έχοντας πιάσει το πραγματικό νόημα του θέματος
που αναπτύχθηκε, αν και δεν ήταν παρών (όπως και ο συντάκτης της β΄
τοποθέτησης {Σχ.2}) απαντάει πολύ εύστοχα και επιτυχημένα δείχνοντας ότι
έχει δουλέψει το εν λόγω αντικείμενο συγκριτικά με τον πρώτο, που στην
καλύτερη εκδοχή το αγνοεί. Πιστεύω όλοι θα συμφωνήσουμε σε μια πρώτη
παραδοχή. Ότι πάντοτε μια περίληψη και μάλιστα από έναν ακροατή και όχι
από τον ίδιο ομιλητή, έχει μεγάλες πιθανότητες να μην αποδώσει κατά τη
μέγιστη δυνατή ακρίβεια το κεντρικά σημεία, τα οποία και επιχειρήθηκαν
διεξοδικώς να αναπτυχθούν. Ο σκοπός της ενημέρωσης, της Ι.Μ.Γλυφάδας δεν
ήταν καν μια περίληψη, ήταν μια ψιλή περιγραφή σε δύο προτάσεις του
στίγματος με το τι ασχολήθηκε η εν λόγω παρουσίαση. Ας λάβουμε κάτι
υπόψη και για τις περιλήψεις. Πάντοτε μια περίληψη αδικεί την
οποιαδήποτε παρουσίαση διότι η σύνοψη ως είθισται είναι ένα κομμάτι, ένα
απόσπασμα, ένα μέρος του όλου θέματος. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για
έναν εξαιρετικά ειδικό και δύσκολο θέμα που απαιτεί πολλές προϋποθέσεις
για την πληρέστερη κατανόησή του. Εδώ και 30 χρόνια, υπάρχει ανύπαρκτη
επιστημονική, παιδαγωγική, κοινωνική αν θέλετε και ποιμαντική κάλυψη με
ελάχιστες μόνο υποτυπώδεις, μέτριες εξαιρέσεις, πάνω στις επιδράσεις της
ροκ και μέταλ σκηνής στον ευάλωτο ψυχισμό των εφήβων και των νέων, και
που αυτό αποτελεί το υπόβαθρο της Schoolwave φιλοσοφίας. Μια περίληψη
δεν λειτουργεί ποτέ ως αναλυτική επεξήγηση των εννοιών μιας παρουσιάσεως
αλλά δίνει ένα καίριο στίγμα προϊδέασης του περιεχομένου το οποίο
πρόκειται να αναπτυχθεί. Ακόμα και ο ίδιος ο ομιλητής να την συνέτασσε,
θα ήταν και πάλι ένα μικρό ψιχίο, ένα ελάχιστο τμήμα της
εμπεριστατωμένης και άψογα τεκμηριωμένης επιστημονικής εργασίας, που
αναπτύχθηκε για 2,5 ώρες. Παρόλα αυτά το κείμενο της Ι.Μ.Γλυφάδας είναι
άρτιο νοηματικά. Όπως η κοινή λογική προτάσσει για την στοιχειώδη
γνωριμία οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου με το θέμα, αναπόφευκτα θα έπρεπε
τουλάχιστον να υφίσταται μια ελάχιστη προϋπόθεση: και αυτή δεν είναι
άλλη από την φυσική παρουσία. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι ο χρόνος
δεν τον έφτασε για να το αναπτύξει στις αληθινές διαστάσεις που έχει και
έτσι να διασαφηνίσει έτι περισσότερο καίριες παραμέτρους και
πολύπλευρες πτυχές που διαθέτει, η αναλυθείσα θεματική ενότητα. Να
σημειώσουμε ότι αυτή η περίληψη δεν ήταν πριν αλλά μετά την ομιλία. Και
το σημαντικότερο: Δεν την συνέταξε ο ομιλητής αλλά κάποιο τίμιο μέλος
της Εκκλησίας, ως εκπρόσωπος της Ιεράς Μητροπόλεως που την παρακολούθησε
και θεώρησε ότι θα ήταν καλό να προσθέσει ένα λιθαράκι αληθινής γνώσης
και γνωριμίας με το πραγματικό τσουνάμι επελάσεως του νεοσατανισμού, της
black metal ιδεολογίας, του αποκρυφισμού, της μαγείας, του παγιωμένου
δόγματος της ευρύτερης ροκ και μέταλ δυναστείας με τα παράγωγά της (sex,
drugs και rock n’ roll). Οι εισβολείς της μέταλ μανίας, φανερώνουν το
πραγματικό τους πρόσωπο και επελαύνουν ανεμπόδιστοι και στην ελληνική
κοινωνία ενώ προσβάλλουν τα ημέτερα προμαχώματα των ιδανικών της
ρωμηοσύνης, του Ελληνισμού. Τα ευάλωτα τείχη που δέχονται τον ανηλεή
βομβαρδισμό των πνευματικών επιθέσεων είναι οι επίλεκτες δυνάμεις του
Γένους μας. Αυτές οι δυνάμεις είναι η νεολαία μας, το σχολείο μας, οι
ανήλικοι απροστάτευτοι μαθητές μας. Η ομιλία αυτή είναι ιστορική (όπως
και άλλες ομιλίες που αναπτύσσονται σε άλλα παρεμφερή αντικείμενα, του
αντιαιρετικού Σεμιναρίου Γλυφάδος), διότι αποτελεί τομή για τα ελληνικά
δεδομένα για πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι η πολυπρισματική
διερεύνηση του θέματος και η πρωτοτυπία του, στον ελλαδικό αλλά και στον
κυπριακό χώρο. Έχει αναφερθεί ως ελάττωμα που χαρακτηρίζει πολλές
φορές, εμάς τους Έλληνες, ότι έχουμε μια εντύπωση ότι τα ξέρουμε όλα.
Αυτό μας οδηγεί πολλές φορές σε βεβιασμένες κρίσεις και ως εκ τούτου και
σε λανθασμένα συμπεράσματα. Αντί λοιπόν, να υποστηρίζουμε και να
ενισχύουμε τέτοιες ενέργειες, σαν την ομιλία-σταθμό στα ελληνικά
χρονικά, γινόμενοι με αυτόν τον τρόπο και πιο υπεύθυνοι, με εξαιρετικά
εύκολο τρόπο πετροβολάμε και πολυβολούμε τέτοιες πρωτοβουλίες, συχνά με
επιχειρήματα που στερούνται τις περισσότερες φορές λογικής. (σχ.2,4)
Μετά από αυτά τα εισαγωγικά ας μεταφερθούμε ξανά στο σχ.2 («Η είναι σαφέστατα μονομερής, αν πράγματι περιορίζεται μόνο σε αυτά…») και ας συνοψίσουμε:
1) Η μονομέρεια εφόσον υπάρχει, υφίσταται αποκλειστικά στην περίληψη της εισηγήσεως και όχι σε αυτήν καθ’ εαυτήν την ομιλία.
2) Η περίληψή είναι πάντα λίαν περιεκτική συγκριτικά με το σώμα της κύριας εισηγήσεως
3)
Η περίληψη (σχ.1) (που επέφερε τον σχολιασμό 2), είναι προϊόν
ποιμαντικής ευαισθησίας τίμιου και υπευθύνου μέλους της αντιαιρετικής
συνάξεως της Ι.Μ.Γλυφάδας, ο οποίος και την παρακολούθησε. Ο εισηγητής
δεν γνώριζε το εν λόγω κείμενο, ούτε και τον συντάκτη αυτού και πολύ
περισσότερο δεν το είχε ο ίδιος εκπονήσει, ο οποίος και κοπίασε για την
λίαν επιτυχημένη συλλογή του υλικού και την πρότυπη ανάδειξη του θέματος
του, για το Schoolwave. Παρόλο που συμφωνεί πλήρως με το πνεύμα του
ομιλητή.
4)
Είναι επιπόλαια, ρηχή, άδικη και επιφανειακή μια κριτική στο βαθμό που
κάποιος δεν έχει ασχοληθεί με τους στοιχειώδες κανόνες λειτουργίας της
rock και metal κοινότητας, με τον τρόπο λειτουργίας του πολυτασικού
αποκρυφισμού. Η παρουσίαση ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες
αφού με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο εξέτασε και ανέλυσε τις
παραμέτρους του θέματος.
5)Πόσο μάλλον είναι επιπόλαια, ρηχή, άδικη και επιφανειακή μια κριτική όταν εξασκεί κριτική σε κάτι που ο ίδιος ήταν απών.
Συνεχίζοντας την ανάγνωση του σχολίου 2, διαβάζουμε τα εξής:
«Ο
αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος παλαιότερα είχε δώσει συνέντευξη στο
περιοδικό αυτό (“Schooligans”) και είχε πει πολύ αξιολογότερα πράγματα
από τα ανωτέρω.» Ο συλλογισμός αυτός είναι ανεδαφικός,
μετέωρος, ρηχός, μεροληπτικός, εμπαθής και γιατί όχι και ψευδής. Το
επιχειρούμενο είναι να κατασταθεί αναξιόπιστη η ιστορική αυτή
παρουσίαση, να προσβληθεί η μέγιστη αξία της στην ελληνική κοινωνία, με
επιχειρήματα πανικού να αφεθεί να αιωρείται στον αέρα ότι ο μακαριστός
αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Χριστόδουλος, ήταν δήθεν κατά πολύ πιο
αξιόλογος από το ήθος και την εξέταση του θέματος από τον π.Ιωάννη. Και
αυτός ο αστήρικτος συλλογισμός, που δύναται να επηρεάσει μόνο τους
αδαείς καταρρέει κυριολεκτικά σαν χάρτινος πύργος από τους ως άνω
αποδεικτικούς συλλογισμούς. Ας αναφέρουμε προς ενίσχυση της αληθείας και
άλλα έτερα ισχυρά επιχειρήματα. Είναι αδύνατη, με βάση τη κοινή λογική,
μια σύγκριση των δύο μεγεθών: της ομιλίας του π.Ιωάννη με τη συνέντευξη
του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών. Και αυτό απλά γιατί όπως προκύπτει
ο αγαπητός philalethe00 αγνοεί πλήρως το περιεχόμενο του θέματος της
ομιλίας του π.Ιωάννη, για αυτό και καθίσταται αδύνατο οποιαδήποτε
απόπειρα συγκρίσεως με την συνέντευξη του μακαριστού. Ακόμα όμως και αν
παρακάμψουμε αυτή την παράμετρο, πάλι αποδεικνύεται από τα κάτωθι που θα
παρατεθούν, ότι αγνοεί την θεολογία της Εκκλησίας, και ότι έχει
ελάχιστη έως ανύπαρκτη γνώση των κειμένων και της θεολογίας του αοίδιμου
αρχιεπισκόπου. Αυτό που δεν είναι και τόσο έντιμο για τον σεβαστό
αδελφό philalethe00 είναι να προσπαθήσει να φέρει σε αντιπαράθεση μια
άρτια επιστημονική έρευνα με την επιχειρηματική δεινότητα του
μακαριστού. Αυτό εάν δεν ισχύει τότε πρόκειται μάλλον για ακούσιο (από
άγνοια) ή εκούσιο (από σκοπιμότητα) ατόπημα, κατασυκοφάντησης και
λασπολογίας κεκοιμημένου αρχιερέως, και αξιότιμου κληρικού και
καθηγητού. Ως εκ τούτου ο αοίδιμος αρχιεπίσκοπος δεν εξέφρασε, στην
παρούσα συνέντευξη μια προτεσταντικώ τω τρόπω υποκειμενική, ατομική
διδασκαλία αλλά εξέφρασε με πολλή αγάπη και έναν απίστευτο ρεαλισμό το
γνήσιο και πηγαίο του ενδιαφέρον για τα ζωτικά θέματα που απασχολούν τον
εφηβικό κόσμο, κατέθεσε με έναν απαράμιλλο τρόπο την θεανθρώπινη
αναστάσιμη εμπειρία της Εκκλησίας προσαρμοζόμενη στο αντιληπτικό επίπεδο
της εφηβικής αναζητήσεως για ένα βαθύτερο νόημα ζωής. Θεωρούμε ότι ο
αοίδιμος αρχιεπίσκοπος Αθηνών όχι μόνο δεν “πούλησε” τις αρχές του για
χάρη μιας εφήμερης προσωρινής αποδοχής, όχι μόνο δεν διαπραγματεύθηκε το
εμπειρικό βίωμα της Εκκλησίας χάριν μιας νόθας εκκοσμικευμένης
εμπειρίας, όχι μόνο δεν συμβιβάσθηκε και δεν υιοθέτησε αυτονομημένες,
αυτάρκεις, εγωτικές παρά φύσιν καταστάσεις χάριν της φαινομενικής
παντοδυναμίας επικρατήσεώς τους αλλά φανέρωσε την ολοφώτεινη,
ακτινοβολούσα κοινωνία της εν Χριστώ ζωής, που αλάνθαστα αποκαλύπτεται
στα χαριτωμένα, αείφωτα πρόσωπα των θεουμένων, των αγίων της Ορθόδοξης
Εκκλησίας.
Ας δούμε κάποια σημεία από την όντως εμπνευσμένες απαντήσεις του:
«Πίστευα και
πιστεύω ότι αληθινά ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που δεν είναι υποχείριο
στα πάθη και στα ένστικτά του. Αν εξαιρέσει κανείς το ένστικτο της
αυτοσυντήρησης (δεν μπορείς να πεις "δεν θα φάω", γιατί θα πεθάνεις),
όλα τα άλλα ένστικτα τιθασεύονται. Ακόμα και το σεξουαλικό…. Αλλά σας
προειδοποιώ ότι ο δρόμος της ελευθεριότητας και ασυδοσίας στο θέμα το
σεξουαλικό, είναι καταπίεσις των συναισθημάτων και όχι κατάφασις των
συναισθημάτων… Κοντολογίς, θα σας έλεγα ότι η αντίληψις του κόσμου
ποικίλλει ανάλογα με τις εποχές. Η πίστη μας όμως δεν αλλάζει. Είναι
λόγος Θεού, ο οποίος δεν υπόκειται σε καιρικές μεταβολές…. Δυστυχώς τα
κανάλια εξαντλούνται σε πράγματα που δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο τόσο
πολύ.
Παλιά σας βλέπαμε τακτικά να λέτε ανέκδοτα. Τώρα όχι. Γιατί τα κόψατε;
Δεν
τα έκοψα, τα εμείωσα, διότι έγινε μεγάλη εκμετάλλευση από αυτούς που
θέλουν να με επικρίνουν. Δεν κατάλαβαν ποτέ αυτοί οι μικρόψυχοι ότι ο
Αρχιεπίσκοπος λέει τα ανέκδοτα στα πλαίσια μιας ποιμαντικής,
"επιθετικής" ας πούμε, συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά, προκειμένου να
έρθει πιο κοντά τους. Και το χειρότερο είναι το εξής: Όποτε εγώ πηγαίνω
στα σχολεία, συζητώ με τα παιδιά επί πολλή ώρα για σοβαρά πράγματα. Αφού
τελειώσω, τα ίδια τα παιδιά με ρωτάνε "δεν θα μας πείτε τώρα ένα
ανέκδοτο;" και λέω "να σας πω!". Ε λοιπόν, τα κανάλια παίρνουν και
δείχνουν μόνο το ανέκδοτο!
Και διαστρεβλώνουν έτσι την εικόνα σας;
Ακριβώς.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα έδιναν στον ελληνικό λαό την εντύπωση ότι ο
Αρχιεπίσκοπος λέει μόνο ανέκδοτα, άρα είναι ένα γελοίο πρόσωπο, ένα
πρόσωπο γραφικό. Γι' αυτό κι εγώ πλέον, λέω ανέκδοτα μόνο όταν οι
κάμερες δεν είναι μπροστά.
Εμάς θα μας πείτε ένα;
(γέλια) Θέλετε ε;
Άμα ξέρετε…
Ξέρω, πώς δεν ξέρω!
Ωραία,
θα το φυλάξουμε για το τέλος… Είπατε κάποτε προς τους νέους "Σας πάω!
Ελάτε όπως είστε!". Λοιπόν, δεν ξέρουμε αν το προσέξατε, αλλά ένας από
εμάς ήρθε με σκουλαρίκι…
Ναι,
το πρόσεξα… ο Δημήτρης, έτσι; …Ποτέ δεν έδωσα σημασία στην εξωτερική
εμφάνιση. Πιστεύω ότι τα παιδιά δικαίως επαναστατούν εναντίον της γενεάς
των γονέων τους, γιατί η δική μας γενεά έχει προσφέρει πολύ κακές
υπηρεσίες στη νεολαία με αυτή την υποκρισία που την χαρακτηρίζει. Κι
επειδή τα παιδιά είναι έξυπνα, μας έχουν εν πολλοίς σιχαθεί και γι' αυτό
αντιδρούν στο κοινωνικό κατεστημένο. Εμένα πιο πολύ με ενδιαφέρει η
ψυχή τους.
Θα λέγατε όμως στο Δημήτρη "βγάλ' το";
Θα
σας πω κάτι που συνέβη κατά την επίσκεψη ενός Λυκείου στην
Αρχιεπισκοπή. Ένα παιδί την ώρα που ετοιμαζόταν να μπει, βγάζει το
σκουλαρίκι του. Οι δημοσιογράφοι απ' έξω του λένε: "Γιατί το βγάζεις;
Αφού σας είπε 'ελάτε όπως είστε'". Και το παιδί απαντά: "Εκείνος έτσι
είπε και καλά έκανε που το είπε, αλλά εγώ νομίζω ότι για να σεβαστώ το
πρόσωπό του, πρέπει να το βγάλω" …Άποψη ενός παιδιού.
Ε τώρα, εμμέσως, του "τη λέτε" του Δημήτρη…
Όχι,
δεν λέω τίποτα. Εσείς το εθέσατε το θέμα. Εγώ όταν χαιρέτησα τον
Δημήτρη και είδα ότι έχει αυτά που έχει στο αυτί του και στη μύτη του,
είπα τίποτα;
Όχι, αλλά τι σκεφτήκατε ρωτάμε…
Ούτε σκέφτηκα τίποτα κακό.
Επιμένουμε: Θα του δίνατε συμβουλή να το βγάλει;
Κοιτάξτε... Μόνος του θα το βγάλει όταν θα ωριμάσει λίγο περισσότερο και θα δει ότι το σκουλαρίκι δεν του προσθέτει τίποτα.
Δεν του αφαιρεί και τίποτε όμως…
Ναι,
συμφωνώ… Ξέρεις, πρέπει κανείς να κάτσει να σκεφθεί γιατί ντύνεται έτσι
ένα παιδί. Μπορεί να θέλει "να μας μπει στη μύτη". Μπορεί να θέλει να
προβληθεί για να τον κοιτάξουν όλοι.
Μπορεί και απλά να του αρέσει αισθητικά.
Ναι, μπορεί.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά! (γέλια)
Τέλος
πάντων, το σκουλαρίκι είναι κι αυτό μια μόδα. Όπως μόδα ήταν παλιά τα
σκισμένα τζιν ή και το κομποσκοίνι… Θα περάσει και θα 'ρθει μια άλλη
μόδα. Δεν αξίζει για τέτοια μικροπράγματα να χαλάμε τις καρδιές μας…..
Τι γνώμη έχετε για την Ελένη Λουκά; (σ.σ τη γνωστή θεούσα-σταρ των καναλιών)
Φαιδρό πρόσωπο.
Madonna;
Κι αυτό φαιδρό πρόσωπο.
Παπαροκάδες;
Υπερβολικοί. Έχουν ξεπεράσει το όριο…..
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας αποτυχία ως αρχιεπίσκοπος;
Αποτυχία
μου…(παύση). Σας ομολογώ ότι έχω κάνει πολλές φορές την αυτοκριτική μου
και έχω επισημάνει λάθη, τα οποία οφείλονται είτε στον χαρακτήρα μου,
είτε σε λάθος επιλογές μου. Αλλά αυτά τα λάθη αφορούν μόνο εμένα.
Και τη μεγαλύτερή σας επιτυχία;
Το να μπορώ να μιλώ με τη νεολαία, όπως μίλησα μ’ εσάς σήμερα.»
|
Από
αυτό αποδεικνύεται, το ανύσταχτο ενδιαφέρον ειδικά για τα προβλήματα
των εφήβων και των νέων του αοιδίμου αρχιεπισκόπου και του π.Ιωάννη, η
πολύ υψηλή επιστημονική κατάρτιση τους επί των θεμάτων που
διαπραγματεύονται, η παντελής απουσία κάθε είδους φανατισμού, αγένειας ή
αλαζονικής απρέπειας, η προφανής κατάθεση της εμπειρίας της Εκκλησίας
εκτός των άλλων μέσα από τον δικό τους προσωπικό φιλτράρισμα και όχι η
προβολή δικών τους αστήρικτων ατομικών υποκειμενικών απόψεων και θέσεων,
η παρουσίαση τεκμηριωμένων λογικών προτάσεων με πληθώρα
ντοκουμενταρισμένου αποδεικτικού υλικού και όχι αόριστων, ανόητων
εύκολων γενικεύσεων που σε αυτήν την λογική όλα μπαίνουν σε ένα τσουβάλι
για να αποφευχθεί η γόνιμη ενασχόληση με τα συγκεκριμένα ζητήματα που
προκύπτουν.
Από
τα ως άνω αναπόδραστα εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο μακαριστός όχι μόνο
δεν θα διαφωνούσε με το περιεχόμενο της εισηγήσεως του Ιωάννη αλλά θα
την ενέκρινε αβίαστα, λόγω του σπουδαίου και πολυτίμου
ντοκουμενταρισμένου υλικού που παραθέτει.
Εκτός
των άλλων η πρωτότυπη εργασία του π.Ιωάννη, αποκτά πολλαπλό κύρος και
για τους εξής λόγους: 1) είναι ο υπεύθυνος εντεταλμένος ιεράς
Μητροπόλεως για τα θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας 2) η μελέτη
προκύπτει ως απόρροια συγκροτημένης απάντησης σε αγωνιώδεις εκκλήσεις
γονέων, μαθητών, εκπαιδευτικών για την ενασχόληση του θέματος που
αδυνατούν λόγω της ακρότητάς του να το κατανοήσουν 3) η ανάληψη της
υλοποιήσεως της εισηγήσεως δεν έγινε αυτόβουλα από τον εισηγητή, αλλά
κατόπιν παρακλήσεώς του από την Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, λόγω των
κρουσμάτων που έχει αναφορικά και με αυτό το θέμα, 4) και ο ομιλητής
όπως και όλοι οι υπόλοιποι του αντιαιρετικού σεμιναρίου της Ι.Μ.Γλυφάδας
είναι από τους πιο κατηρτισμένους και καταξιωμένους μελετητές του χώρου
του αποκρυφισμού, δεδομένου του γεγονότος ότι μετέχουν και ως εισηγητές
εδώ και πολλά χρόνια στην καθιερωμένη ετήσια Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη
για τα θέματα των αιρέσεων και της παραθρησκείας, η οποία είναι εκτός
των άλλων και διεθνώς αναγνωρισμένη για την πρότυπη εργασία την οποία
επιτελεί με σκοπό την προστασία των θυμάτων, προληπτικά και θεραπευτικά
από την καταστρεπτική λαίλαπα της απειλής του σεκτικού φαινομένου.
«Τρίτον,
ο Μακαριστός έχει δηλώσει κάτι σαν (από μνήμης) ότι “οι νέοι δικαίως
επαναστατούν εναντίον της υποκρισίας των μεγαλυτέρων και της γενιάς των
γονέων τους”.
Αυτή είναι μια ολότελα διαφορετική προσέγγιση από το “Η
κύρια φιλοσοφία τους είναι να κάνουν τα παιδιά ό,τι θέλουν και να το
κάνουν τώρα! Η λογική τους είναι να απαιτούμε και να έχουμε μόνο
δικαιώματα.”». Στο
σχόλιο 4, ο αγαπητός μας philalethe00, αποσπάει μια φράση του
μακαριστού από την καθολική συνάφειά της, για να νομιμοποιήσει
παραβατικές συμπεριφορές, να αλλοιώσει με ολοκληρωτικό τρόπο την
ποιμαντική σκέψη του αειμνήστου Ιεράρχου, και να αναδειχθεί ως πρώτης
τάξεως αυλοκόλακας των εφηβικών λαθών και αδυναμιών αλλά και να
φανερώσει την υποδούλωση στην παντοδύναμη μουσική βιομηχανία της
ανταρσίας, της ασυδοσίας, των αυτοκαταστροφικών τάσεων, της άλογης και
ακατάσχετης βίας, της έλλειψης ουσιαστικού διαλόγου, της θεοποίησης των
ενστικτωδών αντιδράσεων, της ψευδοελευθερίας της χρήσης αλκοόλ,
τσιγάρου, ναρκωτικών και της δαιμονικής και αντιανθρώπινης
απενεχοποίησής τους, του μηδενισμού, του πανσεξουαλισμού, των ποικίλων
ψυχοναγκαστικών υπερβολών και καταχρήσεων, της προώθησης και της θετικής
αξιολόγησης/εξαπάτησης από τις ποικίλες τάσεις του αποκρυφιστικού
χώρου ακόμη και της προβολής του νεοσατανισμού. “Η κύρια φιλοσοφία τους είναι να κάνουν τα παιδιά ό,τι θέλουν και να το κάνουν τώρα!»
Αυτό το αντιανθρώπινο τσιτάτο, που είναι χαρακτηριστικό ιδίωμα του
διαβόλου, αφού στην ιστορία της ανθρωπότητας συναντάμε στην προπτωτική
εποχή τον διάβολο, με τη μορφή του όφεως να εξαπατά τους πρωτόπλαστους
και να τους προτείνει την θέωση (πράγμα που ο ίδιος ο Θεός τους είχε
ετοιμάσει για αυτήν στον κατάλληλο χρόνο και σε κοινωνία μαζί Του) πότε
όμως; Όχι όποτε θέλει ο Θεός στον καταλληλότερο χρόνο για μας και σε
πλήρη θεοκοινωνία μαζί Του αλλά εδώ και τώρα χωρίς Θεό όποτε θέλουν οι
ίδιοι οι πρωτόπλαστοι. Άρα ο σατανάς προτείνει τον πειρασμό της
αυτοθέωσης που αποκόπτει τον άνθρωπο από την κατά φύσιν λειτουργία του
της προσωπικής κοινωνίας με τον Θεό και τους συνανθρώπους του και τον
καταντά μια παρά φύσιν αλλοιωμένη, ταλαιπωρημένη προσωπικότητα. Αυτό που
παράγεται από μια τέτοια στάση ζωής είναι ότι η ψευδαίσθηση της
αυτόφωτης υπάρξεως αναπόφευκτα αυτοκαταδικάζει τον μέχρι πρότινος
ουράνιο άνθρωπο σε μια απέραντη μοναξιά και χρειάζεται ως υποκατάστατο
την δυνατή θορυβώδη μουσική για να αυτοξεγελιέται, να καλύπτει τις
ενοχές του, την αδυναμία του να σχετιστεί δημιουργικά, να
αυτοντοπάρεται, να προσπαθεί να κρυφτεί από τον πραγματικό αδυσώπητο
εαυτό του, να μπλοκάρεται ψυχοδυναμικά από την εσωτερική σύγκρουση των
θεοειδών δυνάμεων της ψυχής που έχασαν τον αρχετυπικό προσανατολισμό
τους. Εξάλλου το «κάνω ότι θέλω», αυτό είναι το φρικτό και αποτρόπαιο
δόγμα του νεοσατανισμού της τάσεως του Crowley. (Δείτε περισσότερα «Νεοσατανισμός – Ορθόδοξη θεώρηση και αντιμετώπιση», π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος)
Και
τώρα θα δούμε ένα εξαιρετικό ντοκουμέντο, προϊόν ποιμαντικής ευθύνης
του αοίδιμου μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου:
«..οι
έφηβοι έχουν το πείσμα του όνου, την ορμητικότητα του αλόγου, αλλά
έχουν και πολύ ανθρωπιά, όπως αποδεικνύουν οι πράξεις αυτοθυσίας πολλών
εφήβων και η επιθυμία των να διορθώσουν την αδικία και το κακό που
υπάρχει στον κόσμο[1]. Είναι επίσης η εφηβεία αβέβαιη και τρικυμιώδης
ηλικία… Ταυτόχρονα και κατά μοναδικό τρόπο, για τους λόγους αυτούς και
όχι μόνον, η εφηβεία είναι καθοριστική για το όλο υπόλοιπο της
ανθρώπινης ζωής. Ο έφηβος δεν είναι πια παιδί. Μια σειρά ορμονικών
αλλαγών συντελείται μέσα του και οι επιπτώσεις είναι ολοφάνερες στη
σωματική του εικόνα, στην ψυχική του διάθεση, στην όλη συμπεριφορά του,
θρησκευτική, κοινωνική, γενετήσια, στη συναισθηματική και θυμική του
κατάσταση, στα πάντα…. Κατά την αναζήτηση ταυτότητος θα βιώσει και τον
αφόρητο τρόμο της έλλειψης νοήματος και την υπέροχη αίσθηση δημιουργίας
νέου νοήματος… Μέσα σε αυτόν τον έξωθεν καταιγισμό, τον ορυμαγδό και το
πανδαιμόνιο και με την εσωτερική, την ψυχική του θύελλα να μαίνεται,
κάθε του βήμα είναι συχνά salto mortale
από τον Θεό ως τον διάβολο και αντιστρόφως. Κάθε στιγμή μπορεί να το
ανεβάσει σε ακρότομα ύψη ενθουσιασμού ή να τον καταποντίσει στην άβυσσο
της απογοητεύσεως και της καταθλίψεως. Να τον κάνει αλτρουιστή, έτοιμο
και για την έσχατη θυσία αλλά και εγωπαθή νάρκισσο, σκληρό, απόλυτο στις
απαιτήσεις του, έτοιμο για το χειρότερο έγκλημα, ακόμη και για τον
αυτοχειριασμό. Η εφηβεία δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως
είναι η ώρα που ο σατανάς εξητήσατο του συνιάσαι ως τον σίτον τους νέους
(Λουκ. 1,32). Γι’ αυτό και αυτοί έχουν ανάγκη ξεχωριστής και
διακριτικής ταυτόχρονα στοργής αλλά και εκτενούς δεήσεως της Εκκλησίας
ίνα μη εκλίπη η πίστις των (Λουκ. 22,32). Τα πρόσφατα στατιστικά
στοιχεία, τόσο σε ελλαδικές διαστάσεις όσο και σε παγκόσμιες, είναι
ιδιαιτέρως ανησυχητικά. Εφηβική παραβατικότης και εγκληματικότης
απροσμέτρητη, αλλά και κατάθλιψις και μελαγχολία εις διαστάσεις
πανδημίας. Ρημαγμένες εφηβικές ψυχές αναρίθμητες. Αυτοκτονίες
πολυάριθμες. Ανέκαθεν βεβαίως η εφηβεία ήταν κινδυνώδης, αλλά στις
ημέρες μας είναι απείρως περισσότερον, εξαιτίας πολλών παραγόντων. ..
Πάντοτε, βεβαίως, υπήρχαν οι πλάνες Σειρήνες, των οποίων τον κίνδυνο
διεζωγράφισεν θαυμάσια στην Οδύσσεια ο πολύς Όμηρος, αλλά ο χαρακτήρας
των σημερινών ποικιλονύμων «σειρήνων», που από όλα τα σημεία του κόσμου
στοχεύουν τον έφηβο, είναι ασύλληπτα και πρωτόγνωρα επιθετικός. Με κύρια
όπλα τους καταρράκτες των εικόνων στο έντυπο, στην τηλοψία, στον
κινηματογράφο, στο διαδίκτυο, την απάτη της διαφημίσεως, τη φενάκη της
προπαγάνδας…. Αλλά ο σύγχρονος έφηβος έχει και άλλους πειρασμούς
που δεν υπήρχαν σε παλαιότερες γενεές ή τουλάχιστον δεν υπήρχαν σε
τέτοιες διαστάσεις και με τόσον επιθετική μορφή όσο σήμερα. Θα ανέφερα
προχείρως τη μουσική, τα αθλήματα και το συρμό στην απολυτοποιημένη τους μορφή, όπως εμφανίζονται παγκοσμίως, και εξηγούμαι[2].
Η
μουσική δεν είναι σήμερα μέσον μόνον ψυχαγωγίας. Η πανίσχυρη βιομηχανία
της διασκεδάσεως την επιβάλλει στους νέους ως τρόπον ζωής. Ο σημερινός
έφηβος για να φάει πρέπει να ακούει μουσική.[3] Για να
διαβάσει πρέπει να ακούει μουσική. Για να περπατήσει ή να κινηθεί με τα
μέσα συγκοινωνίας πρέπει να ακούει μουσική. Όλοι κυκλοφορούν πια με
ακουστικά στα αυτιά. Για να κοιμηθεί πρέπει να ακούει μουσική. Το
δωμάτιό του έχει γίνει στούντιο με ποικίλα μηχανήματα, αναπαραγωγικά
μουσικής και είναι γεμάτο με δίσκους ψηφιακούς, με βιντεοκλίπς και με
φωτογραφίες των ηρωοποιημένων και ειδωλοποιημένων μουσικών και αοιδών.
Συνήθως[4]
έχει ενταχθεί σε κάποια λέσχη συγκεκριμένου μουσικού συγκροτήματος, το
οποίο παρακολουθεί και συχνά λατρεύει με θρησκευτική αφοσίωση. Ο διαρκής
αυτός καταιγιστικός βομβαρδισμός με ήχους, που στις περισσότερες
περιπτώσεις δεν διακρίνονται ούτε για την γλυκύτητα ούτε για την
λυγηρότητά τους, και με λόγια συχνά αντίθετα όχι μόνον προς την
ευαγγελική αρετή αλλά προς αυτή τη στοιχειώδη, κάποτε, ηθική κοσμιότητα,
σφυροκοπά το νευρικό σύστημα, διασπά τις ψυχικές δυνάμεις, υποδαυλίζει
τα πάθη, επιφέρει συναισθηματική σύγχυση, αλλοτριώνει το ήθος,
εκμαυλίζει το χαρακτήρα, επιδεινώνει την εσωτερική τρικυμία – φυσιολογική άλλωστε κατά τα άλλα για την ηλικία της εφηβείας – απομονώνει και αγριεύει το νέο. Εδώ ακριβώς θα ήτο χρήσιμο να προσέξωμεν ιδιαιτέρως κάποιες διαπιστώσεις του Μεγάλου Βασιλείου, οι οποίες, αν κοιτάξουμε
προσεκτικά γύρω μας τους νέους και μάλιστα τους θιασώτες της λεγόμενης
ροκ μουσικής, από τα απλούστερα είδη της μέχρι τα συνθετότερα και
βαρύτερα, καθώς και της ωσεί ημέραι περισσότερον
δημοφιλούς καθισταμένης ραπ και παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά και τις
αντιδράσεις των, θα βεβαιωθούμε ότι έχουν εξαιρετικήν επικαιρότητα…. Κινδυνεύουν
να ταπεινωθούν τραγικά. Να διασκεδαστούν δηλαδή, να κατακερματιστούν
και να αποσυντεθούν εσωτερικά με αποτέλεσμα να γίνουν δούλοι και έρμαια
τόσο των παθών των όσο και των μαμωνικών συμφερόντων της παγκόσμιας
μουσικής βιομηχανίας..»[5].
Θεωρούμε το κείμενο αυτό αποκαλύπτει την αλήθεια για την ροκ και μέταλ μουσική (ροκ μουσικής, από τα απλούστερα είδη της μέχρι τα συνθετότερα και βαρύτερα), χωρίς λογοκρισία, χωρίς φίμωση, με παρρησία ανδρείου και ηρωικού φρονήματος. Έχουμε
βαρεθεί πια από τα συστημικά κηρύγματα που φλερτάρουν θετικά με τα
αντικοινωνικά παρεπόμενα της ροκ και μέταλ αμφισβήτησης και ανταρσίας
και τους αποκρυφιστικούς, μυστικιστικούς πειραματισμούς που σχεδόν
πάντοτε τα συνοδεύουν. Διάφορες προσωπικότητες για να φανούν
αρεστοί και αποδεκτοί στα μάτια της νεότερης γενιάς, συμβιβάζονται,
“πουλούν” την συνείδησή τους, διαπραγματεύονται την πολιτισμική
ταυτότητά τους, σκλαβώνονται εκουσίως στα αμφιβόλου ποιότητος κακέκτυπα
της ροκ υποκουλτούρας και καταλήγουν για να μην τους ενοχλεί η φωνή της
συνειδήσεώς τους, να δικαιολογούν και να δικαιώνουν τα ασυμβίβαστα, την
πλάνη με την αλήθεια.
Τα
ιδανικά και το αξιακό σύστημα της πολυδαίδαλης ροκ και μέταλ
υποκουλτούρας χρωματίζουν, επηρεάζουν, μεταβάλλουν, διαμορφώνουν,
καλουπώνουν, κατευθύνουν, αποπροσανατολίζουν, ελέγχουν, ναρκώνουν,
στιγματίζουν κατά κύριο λόγο την ευάλωτη εφηβική ηλικία. Η
διαπίστωση καθηγητού Εγκληματολογίας του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ
Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γιάννη Πανούση, σε άμεση συνάρτηση με τα
ανωτέρω, είναι λίαν διαφωτιστική: «Είναι γνωστό ότι το παιδί αποκτά
συνείδηση του εαυτού του μέσα από τις αντανακλάσεις του περιβάλλοντος.
Έτσι λοιπόν η διαδικασία διαμόρφωσης της προσωπικότητας του παιδιού δεν
είναι γραμμική και ανώδυνη. Παράγοντες πολύμορφοι επηρεάζουν την εξέλιξή
του προς μια κοινωνικά προσαρμοσμένη ή διαφοροποιημένη συμπεριφορά»[6].
Πιστεύουμε
με αυτό το συγκλονιστικό απόσπασμα του μακαριστού, ο λόγος του
αρχιεπισκόπου Αθηνών είναι εσαεί, διαχρονικά επίκαιρος και με μεγάλη
ακρίβεια επιτυχής, νηφάλιος, εύστοχος και εξαιρετικά σύγχρονος, γιατί
όχι και “προφητικός”.
Και
από άλλο συγγραφικό μνημειώδης έργο του αρχιεπισκόπου Αθηνών
Χριστοδούλου μαθαίνουμε τα εξής για την ροκ και μέταλ μανία: «.. Τα
παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα σε ένα έντονο αποκρυφιστικό περιβάλλον..
(σελ. 125) Στην δε Αμερική όπως είναι γνωστό υπάρχει αναβίωση της
Σατανολατρείας[7], υπάρχουν επίσημοι ναοί, αφιερωμένοι στον Σατανά.
Μπορείτε αυτό να το φαντασθείτε; Να φαντασθείτε ανθρώπους που ζουν μέσα
στον χριστιανικό κόσμο οι οποίοι να λατρεύουν τον Σατανά μέσα σε
ειδικούς χώρους; Στην διάρκεια δε αυτής της λατρείας γίνονται πράγματα
ανήκουστα πάσης φύσεως ακόμη δε και ανθρωποθυσίες. Δολοφονούνται
άνθρωποι οι οποίοι προσφέρονται ως θυσία στον Σατανά, όπως αυτό έχει
αποδειχθεί με πολλά τέτοια φαινόμενα που έχουν έλθει στο φως της
δημοσιότητας. Αλλά η εφευρετικότητα του διαβόλου δεν έχει όρια.
Εκμεταλλεύεται κάθε τι το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει τους ανθρώπους
ώστε χωρίς να θέλουν να τον αποδεχθούν. Έτσι έχουμε σατανιστικά μηνύματα
τα οποία προσφέρονται στους ανθρώπους μέσα από τη μουσική. Θα τον έχετε
ακούσει ίσως και αυτό. Ότι σήμερα υπάρχει και σατανιστική μουσική. Πολλά
δε παιδιά τα οποία ασχολούνται με αυτή την μουσική και αγοράζουν
δίσκους δεν γνωρίζουν ότι υποσυνειδήτως πολλές φορές μεταβιβάζονται
σατανιστικά μηνύματα στους αθώους και ανυποψίαστους ακροατές της
μουσικής. Αλλά πέραν από αυτόν τον τρόπο υπάρχουν εν χρήσει στη νεολαία
τραγούδια τα οποία υμνούν τον Σατανά,
ή τραγούδια με τα οποία οι άνθρωποι προσπαθούν και λέγουν την αγάπη για
το διάβολο, αυτός δε τους διαβεβαιώνει ότι η ώρα του Χριστιανισμού έχει
πλέον σημάνει..(σελ.16-17).. Θα πρέπει δε να πούμε ήδη από τώρα ότι ο
διάβολος πολλές φορές εισέρχεται μέσα στο ανθρώπινο σώμα και
εγκαθίσταται μέσα του. Και τότε έχουμε το φαινόμενο του δαιμονιζομένου.
Του ανθρώπου δηλαδή μέσα στο σώμα του οποίου κατοικεί ένας ή
περισσότεροι δαίμονες.. (σελ.19)»[8]
Ύστερα
από όλα αυτά τα ερωτήματα του προσφιλή αδελφού μας philalethe00
απαντώνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εάν αυτά δεν επαρκούν για την
επίρρωση της αληθείας τότε στους ψευδοκουλτουριάρηδες εχθρούς της
αληθείας και της κοινής λογικής θα επικαλεστούμε μια από τις εκατοντάδες
μαρτυρίες από την άλλη όχθη και αυτό γιατί ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να την
αμφισβητήσει ή να την διαψεύσει. Αυτή η μαρτυρία αποδεικνύει ότι η μέταλ
μουσική είναι ό βασικός ηθικός αυτουργός που οδήγησε στο σκληρό κόσμο
του νεοσατανισμού και στις τελετουργικές ανθρωποθυσίες στο όνομα του
Σατανά τον Έλληνα Α. Κατσούλα. «Ο
Ασημάκης μας καταθέτει την λίαν αξιόπιστη μαρτυρία του: «ο επηρεασμός
μου ήταν κυρίως από την μουσική heavy metal που άρχισα να ακούω από την
Γ΄ Λυκείου. Εκστασιαζόμουν από την ψυχεδελική και μυστικιστική
ατμόσφαιρα που δημιουργούσε η μουσική. Ξεκινάς πρώτα από το ντύσιμο:
Πέτσινα μπουφάν κλπ. Ύστερα μπορεί να φτάσεις στα άκρα. Ύστερα άρχισα να
διαβάζω βιβλία για τη μαγεία. Με συνέρπασαν. Τα σατανιστικά βιβλία
έλεγαν ότι όσα περισσότερα άτομα επηρεάσεις, τόσο μεγαλύτερη δύναμη
αποκτάς. Μας δίδασκαν ότι έτσι θα αποκτούσαμε χρήματα, θα μας αγαπούσαν
πιο πολύ οι γυναίκες μας, θα πετυχαίναμε τα πάντα. Γι’ αυτό το λόγο
παρέσυρα και άλλα παιδιά. Σκοτώσαμε δύο ανθρώπους ενώ από την άλλη αν
μου ζητούσε κάποιος βοήθεια θα έπεφτα στη θάλασσα να τον σώσω. Πιστεύω
ότι υπάρχει μια κλίκα παγκόσμια που οδηγεί νέα και εύπιστα παιδιά σε
τέτοιες καταστάσεις, μέσα από θρίλερ τα βιβλία της μαγείας κλπ., Πρέπει
να επέμβει ο εισαγγελέας για να καταργηθούν αυτά τα βιβλία και όσα έχουν
σχέση με τη μαύρη μαγεία».
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι η ομολογία πρώην σατανιστή στον μακαριστό π. Αντώνιο
Αλεβιζόπουλο. Με τον τρόπο που προσηλυτίστηκε ο ίδιος, προσηλύτισε και
άλλους. Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος την πρώτη του επαφή: «Η αρχή
έγινε σε κάποιο δισκάδικο που είχα πάει να αγοράσω ένα δίσκο heavy
metal. Και εκεί γνώρισα κάποιο άτομο, που μου είπε: Αν θέλεις να κάνεις
πράξη όλους αυτούς τους υπέροχους στίχους για εξουσία, να δεις τέλος ότι
η μαγεία υπάρχει, ότι εμείς είμαστε το αύριο, η νέα εποχή, έλα μαζί
μου. Αυτή ήταν η αρχή.
-Θεωρείς
ότι αυτά τα στέκια θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως επικίνδυνα με
αυτήν την έννοια; -Ναι, γιατί και εμείς, αργότερα πηγαίναμε να
προσηλυτίσουμε άτομα σε τέτοια στέκια. -Θα μπορούσες να πεις ότι ένα
συγκεκριμένο είδος μουσικής είναι επικίνδυνο και οδηγεί στο χώρο του
νεοσατανισμού; -Νομίζω ότι το heavy metal αντιπροσωπεύει απόλυτα το
σατανισμό. Οι ίδιοι οι σατανιστές λένε ότι το heavy metal είναι
δημιούργημα του σατανά και ότι γι’ αυτό πρέπει να το τιμούμε. Δεν είναι
παράξενο ότι οι τελετές περιλαμβάνουν, εκτός από ορισμένα κομμάτια της
κλασικής μουσικής που θεωρούνται σατανικά, ακόμα και heavy metal ειδικά
τα παρακλάδια του, το thrash και το death metal» [13]{ «Εγκληματικό Δόγμα», π. Αντων. Αλεβιζοπούλου, Αθ. 1995, σελ. 66-67 & «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΎΠΟΣ» (εφημ.) φ. 166, 20/6/1995)}.
Τα υπόλοιπα που επικαλείται ο philalethe00 στο 3ο
μέρος του σχ.4, έχουν πάρει πιστεύουμε μια πρώτη ικανοποιητική
απάντηση. Και να συμπληρώσουμε στο προκείμενο ότι εκεί που η Εκκλησία
βλέπει σύνθεση και αλληλοσυμπλήρωση άλλοι που είτε δεν μετέχουν της
ορθόδοξης νηπτικής φιλοκαλικής παραδόσεως, είτε αγνοούν τα θέματα στο
σύνολό τους που διαπραγματεύονται βλέπουν αντιθέσεις.
Και ας δώσουμε και μια πρώτη απάντηση στις μεταστροφές. Μας λέει ο κ. philalethe00. «Έχω
μερική γνώση μόνο πράγματι. Προφανώς συγκροτήματα όπως αυτά που
αναφέρονται μέσα στο άρθρο έχουν ενδεχομένως προβληματική κοσμοθεωρία
κ.λπ.. Όμως αρκεί να πούμε πως η κύρια μορφή ενός από τα γνωστότερα και
πλέον επιτυχημένα συγκροτήματα της “heavy metal”, ο Dave Mustaine των
Megadeth, δεν δέχθηκε να παίξει στην ίδια σκηνή με τους “αντιμαχόμενους
της χριστιανική υποκρισία” “Ρότινγκ Κράιστ”. Το να τα βάζουμε όλα στο
ίδιο τσουβάλι όπως κάνει το συγκεκριμένο άρθρο δια των παραθεμάτων του
είναι τουλάχιστον άδικο και ανόητο.»
1)
Δεν πρόκειται απλά περί μιας απλής προβληματικής θεωρίας αλλά ενός
αρτηριοσκληρωτικού δογματικού συστήματος που έχει τους δικούς του
κανόνες λειτουργίας και σχετίζεται με αμεσότατο τρόπο με καταχρήσεις,
υπερβολές, ναρκωτικά, και με τα αντικοινωνικά, αντιπαιδαγωγικά γιατί όχι
και αντιχριστιανικά ρεύματα του αποκρυφισμού, της μαγείας και του
νεοσατανισμού.
2)
Απευθύνεται σκοπίμως σε ανηλίκους που διαμορφώνουν την προσωπικότητά
τους, και από ανθρώπους του “πνεύματος”, της εκκλησίας, της πολιτείας,
του σχολείου, της οικογενείας δεν γίνεται μια ισορροπημένη προσέγγιση
(μακριά από παθητική αδιαφορία ή μια αδιάκριτη φανατική αντιπαράθεση)
λόγω του ότι δεν έχουν παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη του
φαινομένου.
3) Το επιχείρημα ότι οι Megadeth δεν έπαιξαν με τους Rotting Christ λόγω ότι αρνήθηκε ο τραγουδιστής David Mustaine
να συμμετάσχει σε απροκάλυπτο σατανιστικό συγκρότημα της Black metal
σκηνής με τόσο βλάσφημη ονομασία «Σαπισμένος Χριστός» είναι αλήθεια.
Αλλά το συμπέρασμα γυρίζει κυριολεκτικά μπούμερανγκ για τον
philalethe00. Διότι αυτός που λόγω των ακραίων σατανιστικών και
αντιχριστιανικών συμβόλων (και όχι μόνο) απορρίφθηκε από τον τραγουδιστή
των Megadeth, αυτός επιλέχτηκε εδώ και 8 χρόνια να κρίνει και τις metal
μπάντες των ανήλικων μαθητών που θα συμμετείχαν στο scoolwave φέστιβαλ.
Και δεν είναι άλλος από τον Σάκη των Rotting Christ.
4) Από την άλλη ο David Mustaine είχε μια περιπετειώδη εφηβική και νεανική ζωή. Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια, το 1961 και μεγάλωσε σαν μάρτυρας του Ιεχωβά.
Σε ηλικία 16 ετών, ο Mustaine διέμενε μόνος του, κερδίζοντας τα έξοδα
του κάνοντας διακίνηση ναρκωτικών. Κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης
καριέρας τους, ο Mustaine ήταν εθισμένος στην ηρωίνη, μεταξύ άλλων, κάτι που τον οδήγησε αρκετές φορές στα πρόθυρα του να χάσει τη ζωή του. Το 1995 αποτοξινώθηκε οριστικά. Είναι γνώστης πολεμικών τεχνών έχοντας μαύρη ζώνη στο Τάε Κβον Ντο και το Καράτε, ενώ έχει βραβευθεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Τάε Κβον Ντο ως πρεσβευτής καλής θέλησης. Το 2004 ο Mustaine έγινε "πνευματικά αναγεννημένος" Χριστιανός, Ο κιθαρίστας ξεκίνησε να συγκεντρώνεται στη Χριστιανική του πίστη, όταν προσπαθούσε να αποτοξινωθεί και από εκεί και έπειτα αρνείται να εμφανίζονται οι Megadeth μαζί με οποιοδήποτε συγκρότημα του Black Metal ή γενικότερα με σατανική εικόνα.[9]
Για τους μέταλ οπαδούς οι Megadeth βρίσκονται ανάμεσα στα 5 καλύτερα
συγκροτήματα που ανέδειξε η thrash metal σκηνή. Η διαπίστωση που πάλι
γυρίζει ως μπούμερανγκ στους επιλεκτικούς προστάτες της μέταλ
“θρησκείας” είναι ότι ο παλαίμαχος μουσικός όταν γνώρισε εμπειρικά ένα
χριστιανικό ήθος (έστω και κακέκτυπο), αμέσως ξεκαθάρισε τη θέση του, να
μην συμμετάσχει πλέον από κοινού με κάθε είδους Black metal σχήματα τα
οποία ασχολούνται αυτονόητα και συνειδητά με την αντιχριστιανική και
σατανική φιλοσοφία και θεματολογία. Αυτό είχε ως συνέπεια να δεχτεί
πολλές επιθέσεις από συναδέλφους οπαδούς, συντάκτες και μουσικούς της
μέταλ σκηνής, για το «θράσος» του να διαφοροποιηθεί για την προώθηση του
σατανισμού από ορισμένα πολύ ακραία μουσικά σχήματα. Η πολεμική
εναντίον του ήταν ανηλεής και αδυσώπητη. Εδώ φαίνεται η ανελεύθερη
ολοκληρωτική δομή του δόγματος της μέταλ μουσικής που προπηλακίζεται,
γίνεται απόπειρα φιμώσεως ενός μέταλ τραγουδιστή που εκτός των άλλων
ανέδειξε και προώθησε ο ίδιος την μέταλ λατρεία και το κάνει ακόμα και
τώρα με κάποιους βέβαια περιορισμούς. 
5)
Προσωπικά πιστεύω ότι η μεταστροφή από την μέταλ στο χριστιανικό ήθος
είναι επίπονη, επώδυνη και θέλει τεράστια παλικαριά για να επιτευχθεί.
Γι’ αυτό όσοι κάνουν αυτό τον ηρωικό άθλο και οδηγούνται από τους
δρόμους του Εωσφόρου στην αγκαλιά της μητέρας Εκκλησίας (έστω και στην
κακέκτυπη εκδοχή της) είναι αξιοθαύμαστοι, και επικροτούμε με μεγάλη
χαρά την γενναία αυτή υπεύθυνη πλέον στάση τους. Πραγματικά οφείλουμε
πολύ περισσότερο αυτούς (τους μεταστραφέντες) να τους έχουμε στην καρδιά
μας και στην προσευχή μας, διότι εκτός του ότι γίνεται χαρά μεγάλη στον
ουρανό όταν κάποιος απαγκιστρώνεται από τα δίκτυα του πονηρού από την
άλλη είναι έκθετος σε πολυβολισμό επιθέσεων των δαιμονικών δυνάμεων για
να αλλοιώσουν και να νοθεύσουν την εν Χριστώ μεταστροφή. Τέτοιες
μεταστροφές σε διάσημους μουσικούς της μέταλ σκηνής είναι και άλλες,
είναι ελάχιστές και όταν τόλμησαν να αξιολογήσουν κακώς κείμενα της
μέταλ κουλτούρας δοκίμασαν ένα διαρκή ανηλεή πόλεμο από τους μέχρι
πρότινος υποστηρικτές τους. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Χριστός διώκεται
από μεγάλη μερίδα της μεταλικής κοινότητας. Ενώ όταν βρίζουν τον Χριστό
κανείς δεν ενοχλείται αλλά όταν ένας «ήρωας» της thrash metal σκηνής
σχετιστεί συνειδητά με τον Χριστό και τολμήσει να κάνει κάποιες κριτικές
δηλώσεις λαμβάνει αναπόδραστα την χλεύη, την ειρωνεία, την αποδοκιμασία
και την ρετσινιά του προδότη από άλλους διότι διέπραξε το ατόπημα να
αρχίσει να αποκτάει χριστιανική συνείδηση. Εδώ αποδεικνύεται πως μεγάλο
μέρος των ροκ και μέταλ οπαδών διώκουν τις αντίθετες ή ελαφρώς
διαφοροποιημένες φωνές από αυτές που πρεσβεύουν αυτοί.
6)
Η μεταστροφή όμως του Mustaine θα μπορούσε να είναι ψεύτικη ή αληθινή,
μερική ή ολική, προσωρινή ή μόνιμη κ.ο.κ.. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε
ότι είναι απόλυτα ειλικρινής και αληθινή, ότι η μεταστροφή του θα είναι
μόνιμη και αυθεντική αλλά θα μας επιτρέψετε να σημειώσουμε κάποιες
σκέψεις σχετικά με την απόρριψη κάποιων μουσικών σχημάτων που ολοφάνερα
και απροκάλυπτα προωθούν την σατανιστική θεματολογία.
7)
Ενώ αυτό ο Mustaine το κάνει τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα
ακόλουθα: 1) Πώς διαχειρίζεται όλη την προγενέστερη πριν το 2004,
μουσική δισκογραφία τους, που ανέβασαν τους Megadeth στα υψηλότερα
σκαλοπάτια της thrash metal σκηνής; Και όταν στο πρώτο σκαλοπάτι της
thrash metal σκηνής βρίσκονται οι Slayer που ασχολούνται γυμνή τη κεφαλή
με τον αποτρόπαιο οργανωμένο σατανισμό και που μολύνουν και
στιγματίζουν ad hoc στιχουργικά και μουσικοτεχνικά όλο το οικοδόμημα της
thrash metal σκηνής. Έχω την πληροφόρηση, μακάρι να κάνω λάθος ότι
παίζουν επί της σκηνής και τα παλαιά μουσικά κομμάτια που τους έκαναν
διάσημους. Έπειτα να σημειώσουμε ότι αυτά τα κομμάτια δεν γράφτηκαν μόνο
κατά την διάρκεια που ήταν όλα τα μέλη της μπάντας ψυχοσωματικά
ντοπαρισμένα από την ψυχοναρκωτική ουσία του metal ρυθμού αλλά και
σωματικά όταν βρισκόταν κάτω από την επήρεια σκληρών ναρκωτικών, όπως η
ηρωίνη και που κινδύνεψε πολλές φορές να χάσει τη ζωή του. Από άγνοια
της αληθινής ζωής, της εν Χριστώ ζωής, ότι είχε στην καρδιά του αυτό και
αποτύπωνε στη μουσική και τους στίχους και στη συνέχεια το μετέδιδε
στους ακροατές των Megadeth τραγουδιών. Και 2) Αφού δεν μπορεί να
απομονωθεί ή να αποδεσμευθεί από τον σκληρή επιτήρηση της αδυσώπητης
μουσικής βιομηχανίας και δεδομένου ότι θα έπρεπε να έχει υψηλή γνώση
κατανόησης της αντικοινωνικής και επικίνδυνης λειτουργίας του πολύπτυχου
αποκρυφιστικού φαινομένου σε συνδυασμό με μια ενεργή χριστιανική πίστη.
Που ξεκινάει πολλές φορές ως με μια αληθινή εμπειρία επισκέψεως της
χάριτος του Θεού (Χριστού) στην καρδιά του ανθρώπου και συνεχίζει με μια
υπεύθυνη στάση ζωής του άρτι μεταστρεφέντος, αγωνιζόμενος πλέον να
πραγματώνει τη βασιλεία του Θεού και στον περίγυρό του. Λόγω του ότι
είχε δώσει πολλά δικαιώματα στον διάβολο τώρα που δοκιμάζει ένα δρόμο
εγκατάλειψης των παλιών συνηθειών παλεύει ο διάβολος να τον κρατήσει
εξ’ ολοκλήρου κοντά του και εκεί που αδυνατεί να το κάνει να
χρησιμοποιήσει άλλες μεθοδείες για να τον ελέγχει με πλάγιο τρόπο. Οι
δαιμονικές δυνάμεις, συνήθως χρησιμοποιούν κάποια αθεράπευτα ψυχικά
κατάλοιπα και μέσω της μνήμης ξαναπροβάλλουν παλαιές ηδονικές
καταστάσεις ανεκλάλητης ευφορίας. Μέσω της φαντασίας ο διάβολος
προσπαθεί να κρατάει αιχμάλωτο το θύμα του, προσπαθώντας να
νομιμοποιήσει κάποιες παρά φύσεις καταστάσεις που εκφράζονται και μέσω
της εν λόγω μουσικής. Ο τελικός σκοπός του διαβόλου είναι φροντίσει να
δικαιολογήσει ο ηγεμόνας νους του ανθρώπινου θύματος, κάποια πάθη μέσα
του που δεν φαίνονται εκ πρώτης όψεως τόσο φρικώδη όσο άλλα, έπειτα να
εξοικειωθεί με αυτά ώστε να καταλήξει κάποια στιγμή να φτάσει στο
μέγιστο στόχο του που δεν είναι άλλος από την προσωρινή έως μόνιμη
απενεργοποίηση του ελέγχου της συνείδησης του . (Για περισσότερα: «Οι
Δαίμονες και τα έργα τους», εκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, 2005 και
«Συζητήσεις για την Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία (3)», Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ
αγίου Βλασίου Ιεροθέου, γ΄έκδ. 1998, σελ.145-203)
8)
Μετά από όλα αυτά κάποιοι θα βιαστούν να καταδικάσουν τα μέλη των ροκ
και μέταλ συγκροτημάτων. Προφανέστατα, αυτό είναι μια κυριολεκτικά
αντιχριστιανική και τελείως αντιπατερική και αντορθόδοξη στάση. Η
εμπεριστατομένη αναφορά μας αναφέρεται κατά κύριο και μοναδικό λόγο όχι
στα πρόσωπα αλλά στο έργο των προσώπων που παράγουν αυτή τη μουσική
υποκουλτούρα. Ο μεγάλος άγιος της Γεωργίας Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός
και Ομολογητής († 1995) μας καταθέτει με σαφήνεια την εμπειρία της
Εκκλησίας.
«Γέροντα, πώς να αγαπάμε έναν κακό άνθρωπο;
—
Κατανοώ την ερώτηση σας. Να μισείτε την κακία και την αμαρτία, όμως τον
άνθρωπο πρέπει να τον λυπάστε και να τον αγαπάτε. Μόνον ο Θεός ξέρει.
Μπορεί αυτός που εμείς μισούμε σήμερα, αύριο, με προσευχή, με δάκρυα, με
νηστεία, με μετάνοια, να καθαριστεί και ο Κύριος να τον συμπεριλάβει
στους Αγγέλους. Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στην ιστορία.»[10]
[1] Αυτό εκμεταλλεύονται οι υποκινητές της ροκ και μέταλ φιλοσοφίας, των ψυχολατρειών του αποκρυφισμού μέχρι και της πιο ακραίας έκφρασής του, του νεοσατανισμού.
[2] Εδώ ο μακαριστός δεν έχει μπει ακόμα στη διαδικασία της αξιολόγησης της μουσικής αλλά επισημαίνει τις συνήθεις υπερβολές, τις καταχρήσεις, την παντοειδής έλλειψη μέτρου που ιδιαιτέρως κατά την εφηβική ηλικία.
[3] Ο εθισμός, η εξάρτηση.
[4] Εδώ προχωρεί στην αξιολόγηση.
[5] ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών, «Οι τρεις Ιεράρχες και οι σύγχρονοι έφηβοι», «Εφηβεία: νέες πραγματικότητες σε κοινωνίες που αλλάζουν» (συλλογικός τόμος), εκδ. Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Γραφείο Νεότητος, Αθήνα 2010, σελ. 25-34. (Ο παρών συλλογικός τόμος αποτελεί καρπό τριήμερου επιστημονικού Συνεδρίου που οργάνωσε το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στις 26-28 Ιανουαρίου 2007..ορισμένοι από τους εισηγητές ήταν μία Δρ Κοινωνιολογίας, Διευθύντρια Ερευνών, μία Κοινωνιολόγος του Εγκλήματος -Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) - Ινστιτούτο Πολιτικής Κοινωνιολογίας, ένας καθηγητής Εγκληματολογίας – Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ Παν/μίου Αθηνών, ένας μουσικός – εκπαιδευτικός, ένας φυσικός, 2 παιδοψυχίατροι, 3 θεολόγοι και άλλοι»). Οι εισηγητές - επιστήμονες χωρίς να έχουν κάνει ο καθένας από αυτούς ειδικές έρευνες για τα συμπτώματα της ροκ και μέταλ υποκουλτούρας στην εφηβική και νεανική συμπεριφορά, δίνουν όμως πολύτιμες πληροφορίες οι οποίες λειτουργούν ως άριστη δομικό υπόστρωμα για να κατανοηθούν οι επιδράσεις της ροκ και μέταλ ζωής όταν αυτές αρχίσουν και ξεμυτίζουν επιθετικά έναντι της κοινωνίας και των μελών της.
[6] «Εφηβεία: νέες πραγματικότητες σε κοινωνίες που αλλάζουν» (συλλογικός τόμος), εκδ. Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Γραφείο Νεότητος, Αθήνα 2010, σελ. 101.
[7] Εννοεί την “Εκκλησία του Σατανά” στην Καλιφόρνια και ένα σωρό ύστερα από αυτήν υποομάδες. Οι Slayer χρησιμοποιούσαν εγχειρίδια της “Εκκλησίας του Σατανά” για να περάσουν στους στίχους τους, να τα τραγουδούν στις συναυλίες τους και να τα “φτύνουν” με μίσος στα πρόσωπα των οπαδών τους. Αυτό το συγκρότημα θεωρείται ότι είναι ο βασιλιάς του thrash metal ιδιώματος και αποτελεί πρότυπο και επιρροή για όλα τα thrash metal σχήματα όπως οι Έλληνες Suicidal Angels που έπαιξαν ως guest (προσκεκλημένοι) στους ανήλικους μαθητές του συστιμικού πλέον Schoolwave. Οι Slayer αποτελούν καθοριστική και επιβλητική πηγή έμπνευσης όλων των thrash metal σχημάτων και πάμπολλων άλλων μουσικών ιδιωμάτων της metal σκηνής.
[8] ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών, «η αλήθεια για τα μάγια», εκδ. Χρυσοπηγή, α΄ έκδ. 2006.
[9] wikipedia
[5] ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών, «Οι τρεις Ιεράρχες και οι σύγχρονοι έφηβοι», «Εφηβεία: νέες πραγματικότητες σε κοινωνίες που αλλάζουν» (συλλογικός τόμος), εκδ. Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Γραφείο Νεότητος, Αθήνα 2010, σελ. 25-34. (Ο παρών συλλογικός τόμος αποτελεί καρπό τριήμερου επιστημονικού Συνεδρίου που οργάνωσε το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στις 26-28 Ιανουαρίου 2007..ορισμένοι από τους εισηγητές ήταν μία Δρ Κοινωνιολογίας, Διευθύντρια Ερευνών, μία Κοινωνιολόγος του Εγκλήματος -Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) - Ινστιτούτο Πολιτικής Κοινωνιολογίας, ένας καθηγητής Εγκληματολογίας – Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ Παν/μίου Αθηνών, ένας μουσικός – εκπαιδευτικός, ένας φυσικός, 2 παιδοψυχίατροι, 3 θεολόγοι και άλλοι»). Οι εισηγητές - επιστήμονες χωρίς να έχουν κάνει ο καθένας από αυτούς ειδικές έρευνες για τα συμπτώματα της ροκ και μέταλ υποκουλτούρας στην εφηβική και νεανική συμπεριφορά, δίνουν όμως πολύτιμες πληροφορίες οι οποίες λειτουργούν ως άριστη δομικό υπόστρωμα για να κατανοηθούν οι επιδράσεις της ροκ και μέταλ ζωής όταν αυτές αρχίσουν και ξεμυτίζουν επιθετικά έναντι της κοινωνίας και των μελών της.
[6] «Εφηβεία: νέες πραγματικότητες σε κοινωνίες που αλλάζουν» (συλλογικός τόμος), εκδ. Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Γραφείο Νεότητος, Αθήνα 2010, σελ. 101.
[7] Εννοεί την “Εκκλησία του Σατανά” στην Καλιφόρνια και ένα σωρό ύστερα από αυτήν υποομάδες. Οι Slayer χρησιμοποιούσαν εγχειρίδια της “Εκκλησίας του Σατανά” για να περάσουν στους στίχους τους, να τα τραγουδούν στις συναυλίες τους και να τα “φτύνουν” με μίσος στα πρόσωπα των οπαδών τους. Αυτό το συγκρότημα θεωρείται ότι είναι ο βασιλιάς του thrash metal ιδιώματος και αποτελεί πρότυπο και επιρροή για όλα τα thrash metal σχήματα όπως οι Έλληνες Suicidal Angels που έπαιξαν ως guest (προσκεκλημένοι) στους ανήλικους μαθητές του συστιμικού πλέον Schoolwave. Οι Slayer αποτελούν καθοριστική και επιβλητική πηγή έμπνευσης όλων των thrash metal σχημάτων και πάμπολλων άλλων μουσικών ιδιωμάτων της metal σκηνής.
[8] ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών, «η αλήθεια για τα μάγια», εκδ. Χρυσοπηγή, α΄ έκδ. 2006.
[9] wikipedia
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com
27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014
27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014
Read more: http://www.egolpion.com/megadeath.el.aspx#ixzz2ubDJkMaW
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου