Όποιος μεριμνά για τον αδελφό του, μεριμνά και για τον εαυτό του

Πού είναι λοιπόν τώρα εκείνοι, που προφασίζονται και λένε τα ψυχρά αυτά λόγια: «Και τι με μέλει εμένα για τον άλλον;», ή «τι κοινό, και ένωση έχω εγώ με αυτόν, για να τον βοηθήσω και να τον διορθώσω;». Ας μάθουν αυτοί, ότι τους ελέγχει και η φύση μας και ο ίδιος ο νόμος και το ίδιο το Ευαγγέλιο και η ίδια η κοινωνία και ο ίδιος ο αόρατος πόλεμος, που έχουν οι αδελφοί τους Χριστιανοί. Ας ακούσουν μάλιστα και τον ιερό Χρυσόστομο, που τους ελέγχει με τα χρυσά του και μελίρρυτα λόγια. Διότι αυτός, άλλοτε τους λέει να μη λένε τέτοια λόγια, επειδή είναι σατανικά και χαρακτηριστικά της απανθρωπιάς του διαβόλου, και ότι οι Χριστιανοί με το διάβολο δεν έχουν καμιά ένωση και κοινό, αλλά με τους αδελφούς τους έχουν πάμπολλα κοινά:

«Και μη μου λες αυτήν την ψυχρή κουβέντα, «τι με μέλει εμένα; Δεν έχω καμία σχέση μαζί με αυτόν»… Γιατί είναι σατανική αυτή η φωνή, είναι διαβολική η απανθρωπιά. Προς το διάβολο μόνο δεν έχουμε κανένα κοινό, προς τους ανθρώπους όμως όλους έχουμε πολλά κοινά (Ανδριαν. α΄).

Άλλοτε δε τους λέει να μεριμνούν για τη σωτηρία των αδελφών τους. Διότι μεριμνώντες για το συμφέρον εκείνων, ταυτόχρονα μεριμνούν και για το δικό τους συμφέρον:

«Μη μου λες αυτή την κουβέντα της πολλής αναλγησίας «τι με μέλει; Εγώ φροντίζω για τα δικά μου». Διότι τότε θα φροντίσεις καλύτερα για τα δικά σου, όταν ζητάς τα δικά σου στο συμφέρον του πλησίον. Γι’ αυτό και έλεγε ο Παύλος: «κανείς να μη ζητάει το συμφέρον το δικό του, αλλά το συμφέρον του άλλου» (Α΄ Κορ. ι΄ 24), δηλαδή για να βρεις το δικό σου, ζήτα του αλλουνού (Ερμηνεία εις τον μθ΄ Ψαλμόν).

Άλλοτε πάλι, ελέγχοντας εκείνους, που προφασίζονται με τέτοια λόγια, τους λέει ότι το λόγο αυτό, που λένε «τι με νοιάζει εμένα», τον είπε ο αδελφοκτόνος Κάιν και ότι από το λόγο αυτό γεννιούνται όλα τα κακά. Γιατί αν δεν ενδιαφέρει εσένα τον Χριστιανό η σωτηρία του αδελφού σου, ποιον άλλον θα ενδιαφέρει, τον άπιστο και εθνικό, που χαίρεται όταν αμαρτάνουν οι Χριστιανοί; ή το διάβολο, που πολεμά και γκρεμίζει τους Χριστιανούς στην αμαρτία;

«Και μη μου λες «τι με νοιάζει για τους άλλους; Φοβήσου γι’ αυτόν που πρώτος είπε αυτή την κουβέντα. «Μήπως είμαι φύλακας του αδελφού μου;» (Γεν. δ΄ 9). Ίδια είναι αυτή η κουβέντα. Από αυτήν γεννιούνται όλα τα κακά. Διότι αυτά που ανήκουν στο σώμα μας, τα θεωρούμε ότι είναι ξένα. Τι λες; Δε σε νοιάζει για τον αδελφό σου; Αλλά ποιον θα νοιάξει, τον άπιστο; αυτόν που χαίρεται και ονειδίζει και πανηγυρίζει; ή το διάβολο, που σπρώχνει και ρίχνει κάτω;» (Λογ. μδ΄ εις την α΄ προς Κορινθίους).

Φωτογραφία: More Good Foundation

Από τη “Χρηστοήθεια των Χριστιανών”

Μπορείτε να ενημερώνεστε άμεσα για νέες δημοσιεύσεις στον ιστοχώρο με τη ροή RSS άρθρων.