Η σημασία της αγνότητας
- Αγνός δε θεωρείται εκείνος που φύλαξε αρρύπωτο το πήλινο σώμα του,
αλλά εκείνος, που υπέταξε τα σωματικά μέλη στην ψυχή είναι ο τελείως
αγνός.
- Όσο άφθαρτος και ασώματος είναι ο Κύριος, τόσο ευφραίνεται με την
αγνότητα και αφθαρσία του σώματός μας. Αντίθετα οι δαίμονες με κανένα
άλλο δε χαίρονται τόσο, όσο με τη δυσωδία της πορνείας, και με κανένα
άλλο πάθος, όσο με το μολυσμό του σώματος.
- Νομίζω πώς κανείς δεν μπορεί να λέγεται πραγματικά άγιος, αν δεν
μεταποιήσει το χώμα αυτό, δηλαδή τη σάρκα, σε αγιασμένο χώμα – εάν
βέβαια είναι κατορθωτή αυτή η μεταβολή.
- Τόσο υψηλός και τόσο μεγάλος είναι ο έπαινος της αγνείας, ώστε μερικοί από τους Πατέρες να τολμήσουν να την ονομάσουν απάθεια.
- Αν δεις τον εαυτό σου να υποσκελίζεται ιδιαιτέρα από κάποιο πάθος,
οπλίσου προ πάντων εναντίον αυτού του πάθους μόνο, και μάλιστα αν
πρόκειται για τον εμφύλιο εχθρό, δηλαδή τη σάρκα. Γιατί αν δεν υποταχτεί
αυτός ο εχθρός, καθόλου δεν ωφελούμαστε από τις άλλες νίκες μας.
Φωτογραφία: lastbeats
Να μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας
- Κανείς από όσους άσκησαν την αγνεία ας μη θεωρεί δικό του κατόρθωμα
την απόκτησή της. Διότι το να νικήσει κανείς τη φύση του είναι από τα
ανέλπιστα. Όπου πραγματοποιήθηκε ήττα της φύσεως, εκεί φανερώθηκε η
παρουσία του υπερφυσικού. Διότι χωρίς καμιά αντιλογία το κατώτερο
καταργείται από το ανώτερο.
- Η αλεπού υποκρίνεται πως κοιμάται. Ο δαίμονας δε και το σώμα
υποκρίνονται σωφροσύνη. Και η μεν αλεπού, για να εξαπατήσει την κότα. Ο
δαίμονας, για να καταστρέψει την ψυχή.
- Μην εμπιστευθείς στη ζωή σου το πήλινο σώμα, και μην ξεθαρρέψεις μαζί του, μέχρις ότου συναντήσεις το Χριστό.
- Μην προσπαθείς με εύλογα επιχειρήματα και αντιρρήσεις να αποκρούσεις
το δαίμονα της πορνείας, διότι εκείνος έχει με το μέρος του τις
ευλογοφανείς προφάσεις, αφού μας πολεμά με σύμμαχο τη φύση μας.
- Ανάθεσε στον Κύριο την ασθένεια της φύσης σου, αναγνωρίζοντας πλήρως
τη δική σου αδυναμία, και τότε θα λάβεις το χάρισμα της σωφροσύνης,
χωρίς να το καταλάβεις.
Οι συνέπειες της αμαρτίας
- Σ’ εκείνους που είναι έκδοτοι στις ηδονές παρατηρείται, όπως μου
διηγήθηκε κάποιος απ’ αυτούς που τα δοκίμασε, μία αίσθηση έρωτος σωμάτων
κα ένα πνεύμα γεμάτο αναίδεια και απανθρωπιά θρονιασμένο αισθητά στην
καρδιά. Αυτό το πνεύμα προξενεί στον πολεμούμενο άνθρωπο πόνο στην
καρδιά που τον καίει σαν φλογερό καμίνι. Τον κάνει επίσης να μη φοβάται
το Θεό, να μη λογαριάζει καθόλου τη μνήμη της κολάσεως, να σιχαίνεται
την προσευχή. Τον κάνει εκτός εαυτού και έξω φρενών, μεθυσμένο συνεχώς
από την επιθυμία! Και αν ο Θεός δεν συντόμευε το χρόνο της κυριαρχίας
του, δε θα σωζόταν καμιά ψυχή.
- Όσοι δεν δοκίμασαν τον πόλεμο που προανέφερα είναι μακάριοι. Ας
παρακαλούμε ώστε να σωθούμε για πάντα από τη δοκιμή του, διότι εκείνοι
που γλίστρησαν μέσα σ’ αυτό το βόθρο, πέφτουν πολύ μακριά από όσους
ανεβαίνουν και κατεβαίνουν την ουρανόδρομη κλίμακα και για να σηκωθούν
έχουν ανάγκη από πολλούς ιδρώτες και αυστηρότατη νηστεία.
- Ελεεινός όποιος πέφτει. Ελεεινότερος όμως όποιος παρασύρει και άλλον
στην πτώση. Διότι και των δύο πτώσεων την ενοχή και την εφάμαρτη ηδονή,
τα παίρνει επάνω του.
- Tο ψάρι φεύγει γρήγορα μακριά από το αγκίστρι, και η φιλήδονη ψυχή αποστρέφεται υπερβολικά την ησυχία.
- Η πορνεία καυχιέται ότι έχει μητέρα την αγάπη. Την εξωτερική πύρωση
της σαρκός την γεννά με την περιποίηση και την εν γένει καλοπέραση. Η δε
εσωτερική φλόγα και έξαψη των λογισμών έχουν ως αφορμές την καλοπέραση
που προηγήθηκε και τις αισχρές πράξεις που διεπράχθησαν. Όταν συλλάβει,
γεννά τις αμαρτωλές πτώσεις. Και εκείνες πάλι όταν γεννηθούν, γεννούν με
την σειρά τους τον θάνατο διά της απογνώσεως.
Φωτογραφία: Bethan
Μεθοδείες του πονηρού για να μας ρίξει στην πτώση
- Πολύμορφος είναι ο όφις του σαρκικού πολέμου. Αυτούς πού δε γεύτηκαν
την αμαρτία τούς σπρώχνει να την δοκιμάσουν μία μόνο φορά και έπειτα να
σταματήσουν. Και όσους τη δοκίμασαν, με την ανάμνηση τούς ερεθίζει ο
άθλιος να τη δοκιμάσουν πάλι. Πολλοί από τους πρώτους δεν πολεμούν,
διότι αγνοούν το κακό. Οι δεύτεροι δε, επειδή δοκίμασαν το σιχαμερό αυτό
κακό, υφίστανται ενοχλήσεις και πολέμους.
- Φιλάνθρωπο ονομάζει το Θεό ο απάνθρωπος εχθρός, ο επικεφαλής της
πορνείας, και ότι συγχωρεί εύκολα το πάθος αυτό, σαν κάτι το φυσικό. Ας
παρατηρήσουμε τη δολιότητα των δαιμόνων και θα δούμε ότι μετά τη
διάπραξη Τον ονομάζουν δικαιοκρίτη και αυστηρό. Προηγουμένως ενήργησαν
έτσι, για να μας σπρώξουν στην αμαρτία. Τώρα διαφορετικά, για να μας
καταποντίσουν στην απελπισία.
- Όταν ο διάβολος θελήσει να συνδέσει δύο πρόσωπα μεταξύ τους με
αισχρό δεσμό, εξετάζει καλά και τα δύο μέρη και αρχίζει να ανάβει τη
φωτιά από τα αδύνατα σημεία που ανακαλύπτει.
- Μην ξεγελασθείς, νέε μου! Μου έτυχε να δω μερικούς να προσεύχονται
ολόψυχα για πρόσωπα πού τα αγαπούσαν πολύ. Και ενώ τους κινούσε το
πνεύμα της πορνείας, νόμιζαν ότι εκπληρώνουν τον νόμο της αγάπης!
- Είδα μερικούς να τρώνε απολαυστικά, και να μην πολεμούνται αμέσως.
Και είδα άλλους να συντρώγουν και να συναναστρέφονται με γυναίκες, και
να μην έχουν εκείνη την ώρα κανένα πονηρό λογισμό. Έτσι απατώμενοι πήραν
θάρρος και φάνηκαν αμέριμνοι. Την ώρα όμως πού νόμισαν ότι βρίσκονται
σε ειρήνη και ασφάλεια, μέσα στο κελί τους έπαθαν ξαφνικό όλεθρο.
Όπλα για τον αγώνα της αγνότητας
Προσοχή στις αισθήσεις
- Μεγάλος είναι εκείνος ο οποίος στην αφή παρέμεινε απαθής. Ανώτερος
όμως είναι εκείνος που έμεινε άτρωτος από την θέα, και νίκησε τη θέα του
σαρκικού πυρός με τη σκέψη του ουρανίου κάλλους.
- Να αποφεύγουμε με όλη μας την δύναμη να παρατηρούμε ή να ακούμε για
καρπό, πού υποσχεθήκαμε να μη τον γευθούμε ποτέ. Θαυμάζω δε εάν
θεωρήσαμε τους εαυτούς μας πιο ισχυρούς από τον Προφήτη Δαβίδ, πράγμα
απαράδεκτο.
Προσοχή στον ύπνο
- Όταν πέφτουμε στο στρώμα, ας έχουμε άγρυπνη την προσοχή, διότι τότε ο
νους παλεύει μόνος του με τους δαίμονες χωρίς την συνεργασία του
σώματος. Και αν φανεί φιλήδονος, γίνεται εύκολα προδότης. Η μνήμη του
θανάτου ας κοιμηθεί και ας ξυπνήσει μαζί σου, καθώς η μονολόγιστη ευχή
του Ιησού. Καμιά βοήθεια δε θα βρεις στον ύπνο ανώτερη από αυτά.
Ταπείνωση, ησυχία, υπακοή
- Εκείνος που προσπάθησε να σταματήσει αυτό τον πόλεμο μόνο με την
εγκράτεια, είναι όμοιος μ’ εκείνον που κολυμπώντας με το ένα χέρι
αγωνίζεται να βγει από το πέλαγος. Να συζεύξεις με την εγκράτεια την
ταπείνωση, διότι χωρίς την δεύτερη, η πρώτη αποδεικνύεται ανωφελής.
- Όποιος πολεμά αυτό τον αντίδικο με ιδρώτες και μόχθους, είναι σαν να
έδεσε τον εχθρό του με ένα βούρλο. Όποιος τον πολεμά με την εγκράτεια
και την αγρυπνία, είναι σαν να του πέρασε αλυσίδες. Και όποιος τον
πολεμά με την ταπεινοφροσύνη και την αοργησία και τη δίψα, είναι σαν να
τον φόνευσε και τον έκρυψε στην άμμο. Άμμο να θεωρήσεις την ταπείνωση,
διότι η άμμος δεν παρέχει βοσκή στα πάθη, αλλά είναι χώμα και στάχτη.
- Ποιος νίκησε το σώμα; Αυτός πού σύντριψε την καρδιά. Και ποιος
σύντριψε την καρδιά; Αυτός που αρνήθηκε τον εαυτό του. Γιατί πώς να μη
συντριβεί εκείνος πού πέθανε ως προς το θέλημα της σαρκός;
- Μητέρα της γλυκύτητας των καρπών είναι η καλή γη και η δροσιά της
βροχής, και μητέρα της αγνείας η ησυχία μαζί με την υπακοή. Η απάθεια
του σώματος που επιτυγχάνεται με την ησυχία, πολλές φορές που πλησίασε
στον κόσμο, δεν έμεινε ασάλευτη. Η απάθεια όμως που αποκτήθηκε με την
υπακοή, παρουσιάζεται παντού δόκιμη και ακράδαντη.
Με σωματικούς κόπους
- Έρχεται ως βοηθός σε όσους δεν απέκτησαν ακόμη αληθινή καρδιακή
προσευχή ο κόπος και η ταλαιπωρία της σωματικής προσευχής. Δηλαδή η
έκταση των χειρών, το χτύπημα του στήθους, η καθαρή ενατένιση προς τον
ουρανό, οι δυνατοί αναστεναγμοί, η συνεχής γονυκλισία.
- Κατά τον καιρό αυτού του πειρασμού κατάλληλη βοήθεια για μας είναι ο
σάκκος, η σποδός, η ολονύχτια ορθοστασία, η στέρηση του άρτου, η
φλόγωση της γλώσσας από την δίψα, η ελάχιστη πόση ύδατος, η διαμονή
στους τάφους, και προ πάντων η ταπείνωση της καρδιάς.
- Και ακόμη, εάν είναι εύκολο, η βοήθεια από ένα πατέρα ή αδελφό ικανό
και με γηραιό φρόνημα. Διότι απορώ, εάν μπορεί κάποιος μόνος του να
σώσει πλοίο από το πέλαγος.
Η μετάνοια μπορεί να μας ξανακάνει αγνούς
- Ισχυρίζονται ορισμένοι πως είναι αδύνατον να ονομάζεται κανείς αγνός
μετά την γεύση της αμαρτίας. Εγώ όμως αντικρούοντάς τους αποφαίνομαι:
«Είναι δυνατό και εύκολο σε όποιον θέλει, να μετακεντρίσει την άγρια
ελιά σε καλλίκαρπη». Εάν τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών είχαν
δοθεί σ’ έναν παρθένο, ίσως να είχαν οι προαναφερθέντες δίκιο στην γνώμη
τους. Εφ’ όσον όμως δεν συμβαίνει αυτό, ας τους αποστομώσει εκείνος,
πού και πεθερά απέκτησε και αγνός έγινε και τα κλειδιά της βασιλείας
κρατεί στα χέρια του.
- Η πτώση είναι λάκκος και γέννημα της υπερηφανείας. Η πτώση όμως υπήρξε πολλές φορές σ’ όσους το θέλησαν αιτία ταπεινοφροσύνης.
- Αποδοκίμαζε τον εχθρό, ο οποίος μετά την διάπραξη της αμαρτίας σε
εμποδίζει από την προσευχή ή τη θεοσέβεια ή την αγρυπνία. Και να θυμάσαι
εκείνον που είπε: «Διά δε το κόπους μοι παρέχειν την υπό των προλήψεων
τυραννουμένην ψυχήν, ποιήσω την εκδίκησιν αυτής εκ των εχθρών αυτής».
Φωτογραφια: TheDreamSky
Η χαρά της νίκης
- Όποιος νίκησε το σώμα, αυτός νίκησε τη φύση. Αυτός δε που νίκησε τη
φύση, οπωσδήποτε ανέβηκε σε υπερφυσική κατάσταση. «Ηλάττωται βραχύ τι
παρ’ Αγγέλους», για να μην πω ότι καθόλου δεν είναι ελαττωμένος από
αυτούς.
- Αν γνωρίσεις καλά τη μεγάλη σου αδυναμία, θα δέσεις τα χέρια της
σαρκικής φύσεως. Αν ταλαιπωρήσεις τον λαιμό σου, θα της δέσεις τα πόδια,
ώστε να μην μπορεί να προχωρεί. Αν συζευχθείς την υπακοή, θα
διαζευχθείς μαζί της. Αν αποκτήσεις ταπείνωση, θα την αποκεφαλίσεις.
- Άλλος έδεσε τον τύραννο με τους αγώνες, άλλος με την ταπείνωση και
άλλος με την παρέμβαση και εμφάνεια του Θεού. Ο πρώτος μοιάζει με τον
αυγερινό, ο δεύτερος με την πανσέληνο και ο τρίτος με τον ολόλαμπρο
ήλιο. Ωστόσο και οι τρεις έχουν το πολίτευμά τους στους ουρανούς. Από
την αυγή γεννιέται το φως, και από το φως προβάλλει ο ήλιος. Έτσι
ανάλογα πρέπει να σκεφθούμε και να βρούμε το αντίστοιχο νόημα σ’ αυτά
που είπαμε.
Μπορείτε να ενημερώνεστε άμεσα για νέες δημοσιεύσεις στον ιστοχώρο με τη
ροή RSS άρθρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου