Λόγοι Ασκητικοί: Περί Σιωπής                         π. Αντωνίου Ρωμαίου

Η σιωπή είναι η πιό γόνιμη μήτρα για τη ζωή του πνεύματος.
Το να σιωπάς με γνώση σημαίνει πως έχεις δουλέψει πολύ στον εαυτό σου.
Το να σιωπάς όταν είσαι άδειος, είναι φρόνηση, το να σιωπάς όμως όταν είσαι γεμάτος, είναι αγιότης.
Ένα λεπτό σιγής του σοφού, αντιρροπεί προς χιλιάδες ώρες μωρολογίας δοκησισόφων.
Η σιωπή που γεμίζει με την παρουσία του Θεού γεννά τους πιό σωστούς διαλόγους.
Η σιωπή που είναι γεμάτη από εμπαθή αναβρασμό της ψυχής, γίνεται πρόδρομος σατανικής κυριαρχίας.
Η ασκητική σιωπή - προσπάθεια γεμάτη πόνο και κόπο - με την πάροδο του χρόνου μετατρέπεται από επίπονα δεσμά σε φτερούγες ανατάσεως και σε στρωμνή αναπαύσεως.
Η σιωπή του μοχθηρού αρχίζει με ευγένεια και τελειώνη με δολοφονική ενέργεια.
Η σιωπή που επικαλύπτει εμπάθεια ομοιάζει προς αγιόμορφο πόρνη.
Το να σιωπάς από αμέλεια ή τεμπελιά δείχνει πως έχεις συνθηκολογήσει με τον διάβολο.
Το να σιωπάς από απογοήτευση φανερώνει την αιχμαλωσία σου σε σατανοκίνητες σκέψεις.
Το να σιωπάς όταν μπορείς να πεις πολλά δεν είναι δειλία αλλά γενναιότητα.
Το να σιωπάς  "όταν δεν έχεις τι να πεις"  είναι αγαθόμορφη δειλία.
Το να σιωπάς μπροστά στους  "Πιλάτους"  φανερώνει διάθεση Χριστομιμήτου ζωής.
Το να σιωπάς γιατί  "είσαι νεκρός για τον κόσμο"  σημαίνει ότι προγεύθηκες τη δύναμη της Αναστάσεως του Χριστού.
Το να σιωπάς, τέλος, όταν ο σταυρός είναι στους ώμους σου ή όταν συ είσαι πάνω στο  "σταυρό",  αυτό σημαίνει ότι έχεις ήδη εισέλθει στη Βασιλεία των ουρανών.

  π. Αντώνιος Ρωμαίος