ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ.........

Ό Θεός θέλει να στηριζόμαστε σ' Αυτόν και όχι σέ ανθρώπινες δυνάμεις.

*          Μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας• Ή αυτοπεποίθηση είναι εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Όταν αναθέτουμε τα πάντα στον Θεό, Αυτός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει.

*          Ή απαισιοδοξία υπερνικάτε διά της πίστεως στον Θεό Προνοητή, Κυβερνήτη και Ρυθμιστή των πάντων, και διά της υπακοής στο θέλημα του Θεού.

*          Γνωρίζει ό πονηρός ότι ή πίστη είναι ή μεγαλύτερη παρηγοριά για τη στενοχωρημένη και άρρωστη ψυχή μας, πού έχει πληγωθεί από την αμαρτία. Γι' αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαβάλει την Αλήθεια, σπέρνοντας μέσα μας αμφιβολίες, διαστρεβλώνοντας την πίστη, σκοτίζοντας το νου και ψυχραίνοντας την καρδιά όταν διαβάζουμε ή ακούμε τούς θείους λόγους.

*          Φαίνεται πώς μόνο ή ζωντανή πίστη και ή ελπίδα στο Θεό μας κάνουν να είμαστε σταθεροί και γενναίοι, όπως το βλέπουμε στους αγίους Ιεράρχες, τούς Μάρτυρες, τούς Όσιους και τούς Δικαίους του Θεού.

Για την αγάπη την Χριστιανική

*          Οι πρώτες και κύριες και μεγάλες εντολές είναι: ή αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον.

*          Ή αγάπη προς τον πλησίον είναι επαινετή, αν ή μέριμνα της δεν μας αποσπά από την αγάπη του Θεού.

*          Ή αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο δεν είναι απλώς συμπάθεια ή ελεημοσύνη, αλλά φιλανθρωπία, δηλαδή αληθινή και πραγματική φιλία.

*          Ή αγάπη προς τον Θεό είναι το κορυφαίο θεραπευτικό φάρμακο της ψυχής, πού πληγώθηκε από την αμαρτία, την απαλλάσσει από την αμαρτία και την οδηγεί στη σωτηρία.

*          Ή αγάπη προς τον Θεό είναι ή κορωνίδα των αρετών. Μαζί με την αγάπη προς τον Θεό έρχεται και ή αγάπη προς τον πλησίον.

*          Ή αγάπη προς τον Θεόν είναι ένας τρόπος θεραπείας της ψυχής.

*          Εκείνο πού μετρά την μετάνοια δεν είναι ό εξωτερικός τόπος, ή χαρά ή ή λύπη, αλλά ή εσωτερική κατάσταση της ψυχής πού πονά, γιατί προσέβαλε την αγάπη του Κυρίου και τον ευγνωμονεί πού τον συγχώρεσε και τον αποκατέστησε στην τάξη των υιών.

*          Με την αγάπη του Θεού εκπληρώνουμε τις εντολές Του και παίρνουμε δύναμη να εφαρμόζουμε το Νόμο Του.

*          Ή αγάπη κάνει την ψυχή γη καρποφόρο, γόνιμη και κατάμεστη από αρετές.

*          Ή αγάπη είναι το χαρακτηριστικότερο ηθικό γνώρισμα του Χριστιανισμού.

*          Ή αγάπη είναι ή υψίστη των ηθικών αρετών. Είναι ή συνισταμένη των ηθικών αρετών.

*          Ή αγάπη είναι ή κορωνίδα, ή βασιλίδα των αρετών και ή μοναδική προϋπόθεση της κατακτήσεως της αιωνίου ζωής.

*          Τίποτε δεν μπορεί να εξισωθεί με την αγάπη προς τους εχθρούς μας, και όταν πονούμε γι' αυτούς πού υποφέρουν.

*          Ή αγάπη προς τον πλησίον δεν εργάζεται κακόν.

*          Μέσα για ν' αγαπήσεις το Θεό:

α) ή προσευχή. Να ζητάς από το Θεό να σού δώσει τη χάρη Του να Τον αγαπήσεις.

β) Φρόντιζε να θυμάσαι συχνά τις αμέτρητες τελειότητες του Θεού, και τα αμέτρητα αγαθά πού σου χάρισε.

*          Ό Κύριος προσφέρει την σωτηρία σέ όλους, τελικά όμως σώζονται μόνον εκείνοι πού Τον πιστεύουν και Τον δέχονται ως Λυτρωτή.

*          Ή αγάπη είναι ή κύρια αρετή του Θεού, ή δε παραγνώριση της φιλανθρωπίας του Θεού είναι πράγματι ή υψίστη αδικία.

*          Ή βάση της πνευματικής ζωής είναι να σκεπτόμαστε πρώτα τον άλλο και να βάζουμε τελευταίο τον εαυτό μας, να μην τον υπολογίζουμε.

*          Όταν έρθουμε στη θέση του άλλου, τότε συγγενεύουμε με τον Χριστό.

*          Ότι σου έδωσε ό Θεός μην το απολαμβάνεις μόνος σου, πρόσφερε και στους άλλους.

*          Ή σύνεση και σοφία χρειάζεται και για τούς πτωχούς και για τούς πλουσίους. Τούς πρώτους τούς βοηθεϊ, ώστε να χρησιμοποιούν τα ολίγα πού έχουν με μέτρο και να μην προβαίνουν σέ αλόγιστες σπατάλες. Τούς δεύτερους τούς βοηθεί, ώστε να χρησιμοποιούν τον πλούτο τους προς ωφέλεια ιδική τους και ανακούφιση των πασχόντων.

*          Είναι όντως μωρία να ζητούμε την χαρά στα πράγματα του παρόντος κόσμου.

*          Όταν κανείς θεωρεί τα υλικά αγαθά ως δώρο Θεού, και όταν κάμνει καλή χρήση αυτών, τότε δοκιμάζει χαρά και ικανοποίηση.

*          Ότι μας στέλνει ό Θεός, και ότι επιτρέπει για μας, λυπηρό ή ευχάριστο, να το δεχόμαστε με ειρήνη και ευφροσύνη. "Έτσι τιμούμε τον ευεργέτη Θεό.

*          Αν σέ πολεμεί ό εχθρός με βλάσφημους και αισχρούς και πονηρούς λογισμούς, έπικαλού το φοβερό όνομα του Ιησού Χριστού και αυτό θέλει διασκορπίσει όλες τις προσβολές του διαβόλου. Ονόματι Ιησού μάστιζε πολεμίους.

*          Τέτοια είναι ή φύση της προσευχής, ανεβάζει τον άνθρωπο από την γη στον ουρανό, και, αφού υπερβεί κάθε εμπόδιο, παρευρίσκεται εις αυτόν των επί όλων Θεόν.

*          Όταν μελετάς το όνομα του Ιησού συχνά, λυτρώνεσαι από τους αισχρούς λογισμούς και συνηθίζεις να αγαπάς τον Ιησού και να κάνεις τις εντολές Του.

*          Νους πού ενώνεται με τον Θεό και παραμένει εις Αυτόν, με την προσευχή και την αγάπη, γίνεται σοφός και αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων, και μακρόθυμος και περιφέρει μέσα του όλα τα θεία ιδιώματα.

*          Το πνευματικότερο μέρος της λατρείας είναι ή προσευχή, άνευ της οποίας δεν υφίσταται λατρεία.

*          Όταν αιτούμε την απαλλαγή από τα πάθη μας και την Βασιλεία των Ουρανών, τότε έχουμε να λάβουμε όλα τα άλλα αιτήματα μας, καθώς είπεν ό Κύριος• «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται ύμίν» (Ματθ. 6, 33).

*          Ό Κύριος συνιστά στον Ιώβ σιωπή, υπομονή και αφοσίωση άνευ όρων στον Θεό, αν δεν μπορεί να εξηγήσει ορισμένα γεγονότα. Πρέπει ταπεινώς, άνευ μεμψιμοιριών να δεχόμαστε ότι δίνει ό Κύριος, ευτυχία ή δυστυχία.

*          "Ας πιστέψουμε στον Θεό εμείς, πού, εξαιτίας του πλήθους των αμαρτιών μας, έχουμε κυριευτεί από απόγνωση, και Εκείνος θα μας θεραπεύσει συγχωρώντας μας. Έτσι θα νικήσουμε τον σατανά.

*          Ας προσφέρουμε τον εαυτό μας στον Θεό. Ας δείξουμε το βαθύ σεβασμό μας στο Πρόσωπο Του και θα σωθούμε.

*          «'Άν δεν είσαι εύσπλαχνος δεν θα βρεις έλεος. Αν δεν ανοίξεις το σπίτι σου στους πτωχούς, θα βρεθείς έξω από την Βασιλεία των Ουρανών. Αν αρνηθείς να θρέψεις τούς πεινασμένους θα αποκλεισθείς από την αιώνια ζωή».

(Άγιος Βασίλειος ό Μέγας)

*          Οι τέλειοι στην αγάπη δεν βλέπουν καμιά διαφορά ανάμεσα στους οικείους και τούς ξένους, ανάμεσα στον χριστιανό και τον αλλόθρησκο, τον ελεύθερο και τον δούλο, τον άνδρα και τη γυναίκα. Είναι ελευθερωμένοι από την τυραννία των παθών και βλέπουν όλους τούς ανθρώπους

(Άγιος Μάξιμος ό Ομολογητής)

*          « ... 'Ανακουφίστε τον εαυτό σας από το βάρος των αμαρτιών με την φιλανθρωπία..., γίνετε ελεήμονες για να βρείτε έλεος... Καθώς το βάπτισμα καθαρίζει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του, έτσι και ή φιλανθρωπία καθαρίζει την ψυχή του ελεήμονος από τις αμαρτίες».

(Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος)

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ. ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥΜΟΝΑΧΟΥ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.